SGP-Kamerlid Van der Staaij had het er dinsdag maar druk mee. De hele dag was hij bezig om journalisten, uit binnen- en buitenland, uitleg te geven over zijn minarettenmotie.Vorige week had hij in een motie opgeroepen tot terughoudendheid bij de bouw van grote moskeeën en minaretten. Het voorstel kreeg door het Zwitserse referendum over een verbod op de bouw van minaretten plotseling veel aandacht.

Alleen de PVV en het Kamerlid Verdonk steunden de SGP-motie. De ChristenUnie stemde tegen. Kamerlid Ortega-Martijn legde een stemverklaring af.

Wij staan pal voor godsdienstvrijheid, liet ze weten. „Als wij met overtuiging in islamitische landen het recht van christenen bepleiten om hun geloof te kunnen belijden, kunnen we niet in ons land het recht van andere godsdiensten om hun geloof te belijden, inperken.”

Ziedaar het verschil tussen ChristenUnie en SGP. De CU redeneert: Wij willen godsdienstvrijheid, dan moet dat ook voor andere religies gelden. Terwijl de SGP stelt: Godsdiensten hoeven niet gelijk behandeld te worden, de Nederlandse cultuur is nu eenmaal gestempeld door het christendom.

Over en weer heerst onbegrip over elkaars standpunt. De SGP beroept zich in haar motie op „gevoelens van vervreemding en onbehagen onder veel autochtone Nederlanders.” Die gevoelens moet je serieus nemen, vindt Van der Staaij.

Ook wij hebben gevoelens bij de bouw van minaretten, reageert Ortega-Martijn. „Maar dan vooral gevoelens van verdriet over oude en nieuwe Nederlanders die geen oog, oor en hart hebben voor de bron van onze christelijke cultuur: het Evangelie van Jezus Christus.” Het feit dat in moskeeën dat Evangelie niet verteld wordt, mag echter geen reden zijn om voor deze gebouwen andere welstands- en overlastnormen aan te leggen dan voor een autoshowroom, een theater of reclamemast, aldus het Kamerlid.

De motie was niet alleen op de burelen van CU en SGP het gesprek van de dag, ook bij de VVD leidde het plan tot verhitte debatten. Uiteindelijk stemden de liberalen tegen. „Het is een zaak van de lokale overheid.”