Religieuze organisaties zijn dit jaar van harte uitgenodigd om deel te nemen aan de Amsterdamse Gay Pride. Ook aan de Canal Parade, de bekende grachtenparade met mensen in extravagante uitdossing, mogen deze religieuze organisaties meedoen. De organisatie van de Gay Pride wil volgens woordvoerder Siep de Haan „op zoek naar wat ons allen bindt, niet naar wat ons scheidt.”Dat klinkt mooi en de erkenning dat religie een factor is in de omgang met homoseksualiteit, is terecht. Dat is winst. Maar De Haan zal toch ook snappen dat orthodoxe christenen nooit in zo’n exhibitionistische parade gaan meedoen?! Of gaat de parade in het kader van de nadruk op ”wat ons bindt” er dit jaar heel anders uitzien? Dat ligt niet echt voor de hand, omdat het spektakel er dan van af is.

Rondom de grachtenparade zijn er trouwens nog allerlei andere activiteiten gepland op het gebied van religie en homoseksualiteit. Van een forum tot optredens van evangelische gospelkoren en een grootse kerkelijke roze viering.

De kans dat christelijke homo-organisaties als RefoAnders en Onze Weg daaraan zullen deelnemen, lijkt nihil. Gesprekken zijn pas zinvol als er ook echt ruimte is voor de orthodox-christelijke visie op seksualiteit en de Bijbelse afwijzing van de homoseksuele praktijk. Die ruimte lijkt er op voorhand niet te zijn.

Alles rond de Gay Pride staat in het teken van de trots op homoseksualiteit. Orthodoxe christenen zien in de homoseksuele gerichtheid echter vooral de gebrokenheid van de scheppingsorde en kunnen dat onmogelijk met trots verbinden.

Gebed
De echte discussie zou daarom moeten gaan over de vraag of er vanuit respect voor ieders geloofsvrijheid ruimte bestaat om op basis van een religieuze overtuiging verschillend te denken over homoseksualiteit. Op dat punt heeft de homobeweging nog geen enkele opening geboden.

Met het thema religie van de Gay Pride kun je trouwens alle kanten op. Daar zit voor christenen een aanknopingspunt. De Bijbelse boodschap is dat Gods liefde naar mensen uitgaat, ook naar mensen die aan deze gayparade meedoen. Vaak is de reactie van christenen op die parade er een van afkeer.

Maar er zou ook gebed voor de deelnemers kunnen zijn: dat ze ook Gods liefde voor onze verloren wereld mogen ontdekken en ervaren. Het is niet erg dat de homobeweging denkt dat orthodoxe christenen ”vreemde opvattingen” koesteren, als tegelijkertijd maar duidelijk is dat die christenen wel van mensen met een homoseksuele gerichtheid houden.

De auteur is algemeen directeur van de Stichting Tot Heil des Volks.