In de ontvangstruimte van het dierenasiel in Rotterdam probeert een grijze roodstaartpapegaai krijsend de aandacht te trekken. Emma Boele lijkt het nauwelijks te horen. Ze kijkt zorgelijk naar Noa, de zwarte poedel waarmee ze voor de zoveelste keer bij de Minimax Dierendokter zit. Haar viervoeter klappert namelijk nog steeds met zijn oortjes, een typisch geval van aanhoudende oorklachten.Enkele minuten later kwispelt Noa alweer zichtbaar vrolijk, na de routinecontrole in de behandelkamer. „Gelukkig niets ernstigs”, reageert Boele opgelucht. De Rotterdamse heeft een bijstandsuitkering en moet daarmee de touwtjes aan elkaar zien te knopen. Het geld voor een behandeling bij een reguliere dierenarts kan ze niet ophoesten. „Ik heb vier poezen en twee honden. Ik ben gek op dieren, maar ja, soms zijn ze ziek. Zonder Minimax kan ik geen beesten houden. Een gewone dierenarts is onbetaalbaar.”

Minimale bijdrage
De dierendokter voor de armen startte vorig jaar en mikt op bezoekers uit de regio Rotterdam. Het is de eerste in Nederland die zich richt op dierenbezitters met een bijstandsuitkering. De Minimax Dierendokter consulteert in het gebouw van de Dierenopvang Rijnmond aan de Abraham van Stolkweg. Drie professionele dierenartsen diagnosticeren, schrijven medicijnen voor en verrichten kleine operaties voor een minimale bijdrage in de kosten.

Een uitkomst voor Ed en Marlies Vermeulen. Hun Bobbie is er slecht aan toe. De kortharige maltezer zakt telkens door zijn achterpoten. Ed zegt nog meer van zijn hond te houden dan van zijn kinderen. „Bobbie wacht tenminste op me wanneer ik thuiskom. Dat doen mijn kinderen niet eens.”

Ed, het type ruwe bolster blanke pit, gekleed in een vale slobbertrui, eet liever een boterham minder dan Bobbie weg te doen, mochten de behandelingen onbetaalbaar worden. Hoewel de maltezer een kostenpost is, zet hij alles opzij om een ingreep mogelijk te maken. Gelukkig voor hem en Bobbie is er de Minimax Dierendokter. „Voor een castratie betaal ik bij een gewone dierenarts al gauw 120 euro”, vertelt Marlies. „Bij Minimax slechts 40 euro. Dat scheelt meer dan de helft.”

Schaamte
Bobbie heeft het niet meer. Even later ligt hij met een trillend lijfje op de behandeltafel. De maltezer gilt van de pijn. Marlies klemt het koppie dicht zodat hij niet kan bijten. Ed kan het niet aanzien en blijft buiten. Uiteindelijk krijgt de familie Vermeulen een pillenkuur mee voor haar hond. „Hij heeft een hernia. Gelukkig is het geen kwaadaardig gezwel”, stelt Ed na afloop opgelucht vast.

Ook de rekening valt mee: enkele euro’s voor de medicijnen. Schamen ze zich, omdat ze aangewezen zijn op een dierenarts voor de armen? „Eigenlijk wel”, bekent Marlies. „Maar wat moet je anders.” Ed: „Ik doe elke week 2 euro in een potje. Zo spaar ik voor eventuele kuren voor Bobbie. Desnoods eet ik geen vlees meer bij m’n prakkie.”

Om misbruik te voorkomen, moeten bezoekers een bewijs van de sociale dienst overleggen. Ook volstaat een bank- of giroafschrift van de afgelopen maand. Een hoop gedoe, maar Emma Boele heeft geen keus. „Je hoeft de papieren gelukkig alleen bij het eerste bezoek te tonen. Schaamte voel ik wel een beetje, maar ik zet me eroverheen voor Noa. Bovendien zijn de artsen vriendelijk. Ze kijken echt niet op je neer.”

Spuitje
Volgens initiatiefnemer Henk Beugeling, directeur van de Dierenbescherming Rijnmond, werkt de Minimax Dierendokter preventief. „De laatste jaren kregen we steeds meer dieren met medische problemen bij onze opvang aangeboden. Eigenaren wilden van hun kat of hond af, omdat ze de rekening niet meer konden ophoesten. De keus was een spuitje of het asiel.”

De gevolgen voor het asiel waren torenhoge kosten voor achterstallige behandelingen. Bij de Minimax Dierendokter kunnen huisdieren sneller worden behandeld. Beugeling: „Daardoor hoeven die beestjes minder te lijden, de eigenaar kan de rekening betalen en het dier hoeft niet naar de opvang.”

Er lopen bij Minimax drie dierenartsen rond. Medicijnen worden tegen kostprijs voorgeschreven, een ingreep kost gemiddeld de helft minder. Volgens specialist Diana van der Star zit de wachtkamer altijd vol. „We voeren bijna alle behandelingen uit, zoals staartamputaties, blaassteen en tumoren verwijderen. „Behalve botbreuken. Dieren met breuken sturen we door naar de specialist.”

Voorheen stelden veel eigenaren wegens geldgebrek behandelingen uit. Met soms desastreuze gevolgen. „Neem sterilisatie, dat moet op jonge leeftijd gebeuren. Sommige baasjes wachten tot het zevende jaar. Het risico op suikerziekte of borstkanker is dan groot.”

Om valse concurrentie te voorkomen, behandelt Minimax enkel de dieren van uitkeringsgerechtigden. Toch doen in het reguliere dierencircuit de wildste geruchten de ronde, weet Van der Star. „Mensen beweren dat acht van de tien dieren na een consult bij ons sterven. Pure onzin.” Beugeling: „Jammer dat ze ons als concurrent zien. Wij denken juist dat we een noodzakelijke aanvulling vormen.”

Ter bescherming van de privacy zijn de achternamen van de cliënten gefingeerd.