Het is voor een man de meest krenkende smaad als we hem publiek houden voor schuldig aan leugentaal en onrechtvaardigheid, of hem voor verdacht houden. En dit doen we als we hem geen geloof en vertrouwen schenken. Zo nu houdt de ziel, als ze vast gelooft in God, Die ons Zijn beloften doet, Hem voor waarachtig, betrouwbaar en rechtvaardig. En als zij zo handelt, kan zij Hem geen voortreffelijker zaak toekennen. Dit is het hoogste in de dienst van God, om Hem toe te kennen betrouwbaarheid, gerechtigheid en al wat we Hem moeten toekennen in Wie we geloven. Als zij dit doet, dan stelt zij zich onvoorwaardelijk ter beschikking van heel Zijn wil, dan heiligt zij Zijn Naam en vindt het goed dat met haar gedaan wordt zoals het God welbehaaglijk zal zijn. Omdat zij, die zich verlaten op Zijn beloften, niet twijfelen of Hij is waarachtig, rechtvaardig, wijs, een God Die al wat Hij doet op de beste wijze zal doen, beschikken en verzorgen.

Maar nu, is zo’n ziel door dit geloof niet in alle dingen volkomen gehoorzaam aan God? Immers, welk gebod blijft nog over, dat zo’n gehoorzaamheid niet overvloedig heeft volbracht? Welke volheid kan meer overvloedig zijn dan een volledige gehoorzaamheid? Maar deze brengen niet de werken, maar brengt alleen het geloof tot stand.

Maarten Luther,
reformator te Wittenberg

(”Over de vrijheid van een christen”, 1520)

Dit is vooralsnog de laatste in een reeks meditaties genomen uit een werk van Maarten Luther.