Enver was een van de organisaties die betrokken waren bij de pleegzorg voor het toen tienjarige pleegmeisje uit Vlaardingen, dat ernstig werd mishandeld door haar pleegouders en daardoor met blijvende ernstige beperkingen zal moeten leven. In een onderzoek naar die zaak concludeerde de IGJ al dat Enver „ernstig tekort is geschoten in het geven van hulp aan het meisje”.

„De medewerkers zijn betrokken en willen graag goede pleegzorg leveren, maar de werkdruk is te hoog”, stelt de IGJ vast. De organisatie, die actief is in Rotterdam en omstreken, heeft „onvoldoende een actueel beeld van de dagelijkse hulp aan de jongeren en pleegouders”. Ook worden richtlijnen en protocollen niet genoeg toegepast.

Risico’s ontstaan ook doordat te weinig systematisch wordt gewerkt aan het waarborgen van de veiligheid van pleegkinderen. In de regels van Enver staat onder meer dat pleeggezinnen gescreend moeten worden, maar in de meeste dossiers staan geen verslagen daarvan. Daardoor is het niet duidelijk welke risico’s kinderen kunnen lopen. In de dossiers staat ook niets over herscreenings.

Pleegzorgbegeleiders moeten door de werkdruk meestal in hun eentje bij gezinnen langs, zonder hulp van een collega. Die bezoekjes zijn ook nooit onaangekondigd. Verder is „onduidelijk” of pleegkinderen weleens worden gesproken zonder dat de pleegouders zelf daarbij zijn. Dat is belangrijk om kinderen vrijuit te kunnen laten praten. In de dossiers ontbreken ook adviezen van gedragswetenschappers.

De inspectie heeft ook in de personeelsdossiers van vaste medewerkers en zzp’ers gekeken. Vaak zat daar geen Verklaring Omtrent het Gedrag (VOG) in. Bij de zzp’ers ontbreken ook de diploma’s. Enver gaat ervan uit dat de detacheringsbureaus dit regelen, aldus de IGJ. Enkele medewerkers staan niet in het beroepsregister.

De inspectie controleert op negen normen, en zegt dat Enver aan acht daarvan niet voldoet.