De voormalige stortplaats, waar afval van papierfabrieken ligt, is sinds 2019 afgedekt met bijna 230 miljoen kilo staalslakken. Dat is een steenachtig materiaal dat ontstaat bij de staalproductie. De staalslakken hadden een ondoordringbare korst moeten vormen, maar dat is niet gelukt. Regenwater sijpelt er al jaren doorheen, waardoor het grondwater vervuild is geraakt met onder meer metalen.

Volgens de GGD vormen de stoffen die in de bodem en het water zijn aangetroffen „hoogstwaarschijnlijk” geen risico voor de gezondheid van omwonenden. Wel is tijdens het storten van de staalslakken een bepaalde stof de omgeving ingewaaid, die in sommige gevallen tot bloedneuzen kan hebben geleid.

De GGD voerde gesprekken met zes mensen die binnen 750 meter van de stortplaats wonen. Enkelen hebben stressgerelateerde klachten, omdat ze ongerust zijn over de situatie met de staalslakken. Volgens de GGD is hun vertrouwen in de overheid „ernstig geschaad”.

Omwonenden deden al eens aangifte. Het Openbaar Ministerie eiste begin dit jaar dat de vervuiling zo snel mogelijk zou stoppen. Justitie sprak over „een milieuramp in slow motion”. De rechter wees de eis echter af, omdat het onmogelijk zou zijn om het ‘lekken’ op korte termijn te stoppen. Het is de bedoeling dat de uitgestrekte berg aan de rand van de Veluwe in 2027 is afgedekt met folie en een laag zand.