Sinds een uitspraak van de Raad van State was een korte controle met camera niet meer voldoende om vast te stellen of er vleermuizen in de spouwmuur zitten. Volgens de Nederlandse Vereniging voor Duurzame Energie (NVDE) had deze beslissing een grote impact op het aantal woningen dat isolatie nodig had. Isolatiebedrijven voerden veel minder opdrachten uit en zouden in zwaar weer zitten.

De NVDE vindt het goed nieuws dat de zogeheten eDNA-methode is opgenomen in de Omgevingsregeling. Organisaties die opkomen voor vleermuizen lieten eerder echter weten zich zorgen te maken. „De onderbouwing van de effectiviteit van deze methode is onvoldoende en vormt daarmee een risico voor vleermuizen en projecten”, zei de Zoogdiervereniging eerder dit jaar. Ook het Vleermuisvakberaad zag het plan niet zitten.

Bij de eDNA-methode worden met een sponsje monsters genomen rond gaten en kieren. In het lab kan dan worden vastgesteld of daar vleermuizen-DNA aanwezig is. Als dat niet zo is, kan het isolatiewerk beginnen. De Zoogdiervereniging stelde echter dat het onderzoek onvoldoende gekeken heeft naar alle mogelijke verblijfplaatsen van vleermuizen. Ook is er geen vastgestelde manier waarop de methode wordt toegepast.

Het Vleermuisvakberaad waarschuwde dat overhaaste invoering kon leiden tot „juridische procedures, extra vertraging en teleurstelling”. De isolatiebranche was juist groot voorstander van eDNA-onderzoek. Die vond het zowel effectief als betaalbaar.