Laten we beginnen bij Husam, de aannemer die de ruwe bouw doet. Husam komt uit Galilea en is een Arabische moslim. Om het ongemak van het vasten tijdens de Ramadan iets te beperken, werken de mannen van 06.30 uur in de ochtend tot 13.00 uur 's middags. Husam was een van de 250.000 pelgrims die afgelopen vrijdag de Tarawih gebeden uitspraken bij de Al Aqsa Moskee. Trots laat hij foto’s zien van de pelgrimstocht. „Alles verliep prima”, vertelt hij. Husams team blijkt uit familieleden te bestaan: een zoon, een neef en een oom. De neef wil met zijn 16-jarige dochter trouwen, zegt Husam, terwijl hij het malletje voor onze veilige kamer timmert: „Ik houd het nog even af, ik wil dat ze gaat studeren.”

En dan de projectleider. Hij heet Moadad, komt uit de Noord-Golan en is een Druze. Een strenge, maar joviale man. De Druzen zijn een Arabisch sprekende etnisch-religieuze groep die een Abrahamitische, monotheïstische, mystieke religie aanhangen die Jethro als grote profeet ziet en in reïncarnatie geloven. Moadad is naast aannemer en projectleider ook skileraar op de berg Hermon. Eén keer per jaar gaat Moadad met zijn vrienden –eveneens allemaal aannemers en projectleiders– naar de Alpen voor het betere werk.

En dan de inspecteur: Israël. Hij heeft Zuid-Amerikaanse wortels. Zijn taak is om te controleren of de dingen daadwerkelijk gedaan worden zoals het moet. Zijn baas, een Joodse Israëliër met een lange familiegeschiedenis in het land, is een hoge officier die sinds 7 oktober reservedienst doet aan het noordelijke front. Op de schouders van de jonge Israël ligt plotseling een grote verantwoordelijkheid. Hij begeleidt tien projecten. Een tikje nerveus staat hij tussen de door de wol geverfde Husam en Moadad, die hem geruststellend op de schouder kloppen.

Soms loeien de luchtalarmen. In no time draaien de betonmixer-vrachtwagens weer. Met een schep en een schild wordt het project voortgezet: voor ons een huis, voor een veelkleurig en veelgelaagd gezelschap een bron van inkomsten. Zo werkt het anno 2024 in Israël.