Schoonheid: hoogte en diepte in de Psalmen
In een serie van 25 werken heeft Anneke Kaai de Psalmen verbeeld. In totaal werkte ze vier jaar aan de schilderijen, die elk 80 bij 120 centimeter zijn. De donkere en lichte kleuren kenmerken deze emoties, volgens de kunstenaar.
De diepten
Psalm 130:1 en 6a | Uit de diepten roep ik tot U, o Heere. Mijn ziel wacht op de Heere, meer dan de wachters op de morgen. – „De dichter bevindt zich in een diepe crisis, wat gesymboliseerd wordt door een put. Hij is omgeven door angst en duisternis. De roep klinkt naar boven: „Here, hoor mijn stem.” Hij verlangt naar de het Licht, de Here God, zoals de wachters verlangen naar de morgen.”
Gebrokenheid
Psalm 147:3a | Hij geneest de gebrokenen van hart – „Op dit werk is de mens weergegeven die zich geestelijk totaal gebroken voelt. Het zwart en het rood versterken deze emotie. God, het licht achter de brokstukken, wil deze gebrokenheid van de mens weer heel maken.”
Aangezicht
Psalm 27:7, 8 en 9a | Hoor, Heere, mijn stem, als ik roep; en wees mij genadig en antwoord mij. Mijn hart zegt tot U: Gij zegt: Zoekt Mijn aangezicht; ik zoek Uw aangezicht, o Heere. Verberg Uw aangezicht niet voor mij. – „In het begin van deze psalm bevindt de dichter zich op grote hoogte in zijn leven met God, de groene baan, kleur van leven. Maar de dichter valt van deze hoogte in de diepte. De rode lijn vanuit die diepte is het symbool van de roep: „Ik zoek Uw aangezicht.” Soms lijkt het of God Zich schuilhoudt, toch laat Hij Zich vinden!”
Neerbuigen
Psalm 42:12b en Psalm 43:5 | Wat buigt gij u neder, o mijn ziel, en wat zijt gij onrustig in mij? Hoop op God, want ik zal Hem nog loven; Hij is de menigvuldige Verlossing mijn aangezichts, en mijn God. – „De tekst wordt zowel in Psalm 42 als in Psalm 43 aangehaald. De onrust zien wij weergegeven in de zwarte krassen en de rode vlekken die we zien in de gescheurde vlakken. Het neerbuigen is zo sterk dat de dichter er bijna onder bezwijkt en breekt. Hij ervaart de verlossing van God, Die hem voor een val in het duister behoedt.”
Bergen
Psalm 121:1 en 2a | Ik hef mijn ogen op naar de bergen, vanwaar mijn hulp komen zal. Mijn hulp is van de Heere – „De dichter kijkt omhoog naar de bergen, nog hoger dan de bergen is God. Zijn roep om hulp is verbeeld in de opgeheven lege
handen. Deze handen vult God met Zijn licht.”
