In 1902 ontstond al een studentensportvereniging. Abraham Kuyper en zijn student Jan Geelkerken waren de grote bevorderaars van fysiek bewegen. Ze voerden zelfs theologische argumenten aan. Het lichaam is geschenk van God. Daar moet je goed voor zorgen. Veel en langdurig zitten is funest. Dat wist men al in 1900! Kuyper zelf was een fanatiek zwemmer en alpinist. Hij kende ook zijn klassieken. Een gezonde geest woont in een gezond lichaam (”mens sana in corpore sano”), had ooit een Romein zich laten ontvallen.

Met competities om medailles te winnen, hadden beide VU-heren niets. Zij noemden dat „blikjesjacht” en dat zegt genoeg.

Hadden zij gelijk? Achter een bal aandraven, een wedstrijdje hardlopen, al zwemmend een paar baantjes trekken… Wat is er mis mee? Er ontstonden zelfs gereformeerde sportverenigingen. Wat ooit zo onschuldig als spel begon, groeide uit tot betaalde sport. Voetbalclubs werden beursgenoteerde bedrijven. Big business. Transfermarkt.nl becijferde recent dat dit jaar wereldwijd 7,6 miljard (!) werd uitgegeven aan de koop van voetballers. Het gaat om krankzinnige bedragen. De Saudiërs spannen de kroon en drijven wereldwijd de prijs van club hoppende ‘handelswaar’ op. Daarnaast keren ze ook nog eens megasalarissen uit. Tientallen miljoenen per speler per jaar zijn overigens heel gewoon in de voetbalwereld. Wat is nog de connectie met stad of dorp?

De Telegraaf schreef pas: „Sport is de nieuwe kerk waar je samen komt. Sport zorgt voor trots en saamhorigheid en voor plezier in met oranje versierde straten.” Die euforie is mij compleet vreemd. Ik ben blij en dankbaar in mijn straat van dat vermaak verschoond te blijven. Gelukkig woon ik ook niet in Zandvoort met zijn oorverdovende en ongezonde Formule 1.

Sport kent allerlei vormen van gekte en verdwazing. Kapitale sportpaleizen verrezen en verrijzen. Bij olympische manifestaties doen mensenrechten er even niet toe. Hooligans slopen voor een vermogen. Spelers slopen zichzelf. Allemaal vanwege de blikjesjacht. Vooral wielrenners, boksers en rugbyers. Echte fanaten fietsen door met gebroken sleutelbeen, rib, of hersenschudding. Ze spelen verder met gescheurde lip of gehavend oor. Ze nemen blijvend hersenletsel op de koop toe, aangemoedigd door baas en supporters. Wat zouden Kuyper en Geelkerken hiervan vinden? Het antwoord kan ik raden. De blikjesjacht is opium van het volk geworden.