Dinsdag verschijnt weer een biografie over Musk. Daarin is te lezen dat de succesvolle internetondernemer een Oekraïense sluipaanval op de Russische Zwarte Zeevloot verhinderde, door internet op de Krim af te sluiten. Angst voor een nucleair Russisch antwoord was zijn motief. Ging Musk te ver?

Op 6 augustus 1945 werden voor het eerst kernwapens ingezet in een oorlog. Tot nu toe de enige keer. Twee Japanse steden waren uitgekozen voor de Amerikaanse bom van ‘architect Oppenheimer’. Hoeveel doden er precies vielen, blijft gissen, maar zeker 100.000. Sindsdien fungeren kernwapens om potentiële belagers af te schrikken. In hoeverre brengt kunstmatige intelligentie gebruik van deze wapens dichterbij door foutieve interpretaties van gegevens?

Door angst, haat en machtshonger worden kapitalen verspild aan mensenlevens en aan geld dat heel wat rechtvaardiger besteed kan worden in een wereld met armoede en honger. Telkens worden nieuwe, steeds gruwelijker wapensystemen ontwikkeld waarin grote investeringen worden gedaan. Sinds de Oekraïneoorlog is zo ongeveer iedere mogendheid druk om haar wapenarsenalen aan te vullen. Een nieuwe wapenwedloop is gaande.

Ook kernwapens zijn weer terug van nooit te zijn weggeweest. Ooit streden Amerikaanse en Duitse onderzoekers om de twijfelachtige eer als eerste te beschikken over een atoomwapen. Werd het Hitler-Duitsland of Amerika? Los Alamos won het van Dahlem, Oppenheimer van Hahn. Op 5 augustus 1945 werd ”Little Boy” in de bommenbuik van een B-29 gehesen. De volgende dag trof het moordwapen Hiroshima. Drie dagen later werd Nagasaki verwoest. Japan capituleerde, de Tweede Wereldoorlog eindigde, maar de prijs was hoog. Zag Musk die vernietigende bui boven Oekraïne hangen? Redde hij de wereld van een catastrofe? Of speelden eigen belangen mee?

Regeringen omarmen de wapenindustrie als experts om de nationale veiligheid te borgen. Investeerders zien hun winsten onstuimig groeien. Wapenfabrikanten verkopen hun waren immers aan ‘goede’ en ‘foute’ regimes. Verdienen aan oorlog is onethisch, jezelf beschermen niet. Niettemin kiezen veel vroegchristelijke auteurs voor radicaal pacifisme. We leven echter buiten het paradijs waar het kwaad altijd present is. Niet de aanjagers van vijanddenken, noch de naïevelingen, maar wel de vreedzamen en vredestichters in het spoor van Christus worden zalig gesproken.