Evangelist Piet Pols (74), werkzaam vanuit Stichting Het Levende Woord, werkt 25 jaar in het Brabantse Uden. Afgelopen zondag was daar in Uden aandacht voor. „Het was een dankbare dag”, zegt Pols. Er was veel liefde onder elkaar, en veel saamhorigheid. We hebben samen gezongen: „Zij gaan van kracht tot kracht steeds voort, elk hunner zal in ’t zaligst oord van Sion haast voor God verschijnen.” En zo is het. De Heere heeft in alles willen voorzien.”

Op 3 september 1998 werd Pols vanuit de hervormde gemeente in Nieuw-Lekkerland uitgezonden naar Uden. Ds. K. Veldman, die de uitzenddienst leidde, sprak over Handelingen 1:8: „Maar gij zult ontvangen de kracht des Heiligen Geestes, Die over u komen zal; en gij zult Mijn getuigen zijn, zo te Jeruzalem, als in geheel Judéa en Samaría, en tot aan het uiterste der aarde.”

Dat was wel een bijzondere tekst om mee te krijgen, zegt Pols, in de huiskamer van zijn woning te Krimpen aan den IJssel. „In het evangelisatiewerk heb je de kracht van Gods Geest echt nodig, want van jezelf kun je niet veel. Getuigen zijn van Christus, van Brabant tot aan het uiterste der aarde. Dat heb ik zien gebeuren. Er komen soms wel zo’n zestien nationaliteiten in onze bijeenkomsten, Chinezen, Armeniërs, Turken, Surinamers, Cambodjanen, enzovoort. De woorden van de uitzenddienst waren wel profetisch. Ik heb alle uitersten van de aarde voorbij zien komen. Plotseling kwamen ze overal vandaan, moslims, criminelen, katholieken, Roma’s en pinkstermensen.”

Folderen

Pols is begonnen met folderen, samen met ds. J.G. van Tilburg, hervormd predikant te Waddinxveen. Vervolgens gingen ze Bijbels uitdelen en huis aan huis langs de deuren. „Ik stond eens met een handvol Bijbels op de markt. Opeens stonden er zes Surinaamse jongens voor m’n neus, gasten van de brede soort, zeg maar. Ze riepen: „Je portemonnee, je portemonnee!” Ik zei: „Aan mijn portemonnee heb je niets, maar ik heb iets beters voor jullie. Volgens mij gingen jullie vroeger in Suriname braaf naar de kerk? Nou, ik ben een heel klein knechtje van dezelfde God. Hier hebben jullie allemaal een Bijbel.” En al bladerend in de Bijbel gingen ze weg. God zal met Zijn Woord doen wat Hem behaagt.”

Evangeliseren is een moeilijk werk, zegt Pols. „Er komt veel op af. Soms was ik de moed weleens kwijt. Als je ziet op de mensen en op de dingen om je heen, zou je er moedeloos van kunnen worden. Maar als je ziet op de Heere, gaat er een grote toekomst voor je open. Hij is er. Hij bestaat echt. En Hij leeft. Straks staan we allemaal voor Zijn rechterstoel. Dat moet ik tegen iedereen vertellen, want God heeft tegen mij gezegd: „Dwingt ze in te komen.” In dit werk mag ik Zijn gunst en nabijheid ervaren. Als ik op zondag in ons gymzaaltje het Woord verkondig, kan het zomaar gebeuren dat er iemand opstaat en roept: „Dank u wel, meneer Pols, voor dit manna.” Als ik het soms niet meer weet, dan weet God het wel. Hij heeft een Boek waar alles in staat en Hij kent degenen die Zijne zijn. Daarom hoef ik nooit moedeloos te worden. De Heere zal in alles voorzien.”

Wonderen in Uden

Pols wil het niet over zichzelf hebben. „Nee, ook na 25 jaar evangelisatiewerk niet. Van de mens is niets goeds te zeggen. Van mij ook niet. Nou ja. Wie ben ik? Ik ga de noden en de aanvechtingen allemaal niet vertellen. Wel wil ik vertellen over de grote wonderen die de Heere in Uden doet. Dit is niet mijn werk, het is niet de gemeente van Piet Pols, kom nou, maar het is de gemeente van God. Mensen die in Uden van zichzelf niets hebben, kunnen in Hem alles vinden wat ze nodig hebben. Ik heb altijd kracht en hulp van God ontvangen, om Zijn getuige te kunnen zijn. Dat is me nogal niet niks. Dit werk heeft me al heel wat tobberijen gekost, maar we zijn nog nooit te kort gekomen.”

Brabanders zijn, zegt Pols, gemoedelijke mensen. „De meesten denken: het komt straks wel goed. Onze lieve Heer maakt het wel recht met mij. De mensen zijn zo verduisterd voor de boodschap van genade in Jezus Christus. Niemand zit daar hier op te wachten. Maar wie zit daar nu wel op te wachten?”

Pols bracht ook eens een bezoek aan de pastoor van de rooms-katholieke parochie ter plaatse. „Ik zei tegen hem dat ik hersteld katholiek was. Daar had hij nog nooit van gehoord. Maar we hebben wel een goed gesprek gehad.”

Pols is 74 jaar. Hoe moet het verder, ook met Uden?

„Ik weet dat er voor mij gebeden wordt, dat er gevraagd wordt of ik nog een poosje groen en fris mag blijven. Verder weet ik ook niet wat de Heere wil, maar ik ga echt nog niet zelf voor een opvolger zorgen. Sommigen gaan na hun pensioen een hengeltje uitgooien, maar ik moet visser van mensen zijn. Ik heb geen plan. God heeft een plan met deze wereld. We leven in de eindtijd. De tijden worden moeilijker. Het evangelie van onderop gaat voorbij. Het Evangelie van Bovenaf is het enige wat blijft. Wat in Openbaring geschreven staat, dat gaat binnenkort allemaal gebeuren. Maar de Heere zal in alles voorzien.”