Meditatie: Verrassende woorden
De Heere Jezus sprak deze woorden in de context van Zijn wederkomst. Hij sprak van grote verdrukking, over angst, het hart dat bezwijkt van vrees als de krachten van de hemelen zullen bewogen worden. Totdat de Zoon des mensen gezien wordt met grote kracht en heerlijkheid. Als nu dat allemaal begint te gebeuren: „Zie met verwachting omhoog!”
Hoe kan iemand onbevreesd en zelfs hoopvol omhoog zien als al deze dingen beginnen te gebeuren? Dat heeft alles te maken met een andere vraag: Wie kan verschijnen voor de heilige God? Hebt u uzelf weleens afgevraagd: Kan ik verschijnen voor de rechterstoel van Christus? Hij komt om te oordelen de levenden en de doden, belijden we met de Apostolische Geloofsbelijdenis.
Vandaar die vraag. Als we iets gaan zien van onze zonden, van onze schuld voor God, dan worden de woorden van Psalm 130 toch een levende werkelijkheid: „Zo Gij, Heere, de ongerechtigheden gadeslaat, Heere, wie kan bestaan?” Of Psalm 143: „En ga niet in het gericht met Uw knecht; want niemand die leeft, zal voor Uw aangezicht rechtvaardig zijn.” Met andere woorden: er is alle reden om te vrezen voor de dag van Christus’ wederkomst, of de dag van ons sterven. Er is alle reden om nú te vrezen, tenzij…
Christus spreekt over de dag van de verlossing. Hij is de Verlosser. Zo ís Hij gekomen voor zondaren. Zo zál Hij komen voor al de Zijnen. Hij Die komt, is al eerder gekomen. Uit liefde tot de Vader en de Zijnen (Joh. 13:1). Zo wordt Hij aangeboden in (de prediking van) het Woord. Met de ernstige waarschuwing voor het komende gericht, en tegelijk met de liefdevolle nodiging. Opdat u Hem zou kennen en liefhebben als dé Zaligmaker, als úw Zaligmaker. Hij kwam om Zelf onder het oordeel van de Vader te buigen, de onbetaalbare straf te dragen, alle gehoorzaamheid te voldoen. Voor goddelozen, zwakken, vijanden, zegt Paulus in Romeinen 5. Vergeving, ja hét leven is in Hem. Om als arme gevoed te worden uit Zijn rijkdom. Bedelend bij de Bron om te leven uit de Bron in vreugde bij de Bron.
Wie in Hem gelooft, is verlost. Toch spreekt de Heere Jezus hier van de komende dag van verlossing. Het is allebei waar. De boodschap van het Nieuwe Testament is een boodschap van ”alreeds en nog niet”. Wie gelooft, is verlost, maar gaat tegelijk nog strijdend voort in de geestelijke strijd. Een weg van strijd, lijden, aanvechting en heiliging. Strijd met zichzelf, de zonde, verleiding, de vorst van de duisternis etc., kruisdrager achter Hem. Om meer en meer te leren dat Zijn genade alleen genoeg is. Om Hem meer te kennen in Zijn genade, liefde en trouw. Tegelijk doet dit alles ook verlangen naar Zijn toekomst. De toekomst waar geen zonde, geen lijden, geen tranen, geen onrecht meer zullen zijn: de dag van de verlossing.
Als nu al deze dingen beginnen te geschieden, is die dag nabij. Ja, er zullen veel erge dingen gebeuren. Maar toch… De verlossing is nabij voor al degenen die Hem liefhebben. Vast in Hem. In Zijn handen. Zo is er verlossing en zo zal verlossing komen. Alles door en in Hem. Dat is wat het hoofd omhoog heft.
„Als nu deze dingen beginnen te geschieden, zo ziet omhoog en heft uw hoofden opwaarts, omdat uw verlossing nabij is.” - Lukas 21:28
