We kennen allen de uitdrukking: ”een rijke Christus voor een arme zondaar”. Men meent zich met dit gezegde te kunnen beroepen op bovenstaande tekst. Ten onrechte. Want het gaat hier om een arm geworden Christus. En daar weet de godsdienst geen raad mee. Het echte door God bekeerde volk leert Hem kennen, door het zaligmakend geloof, zoals in de tekst wordt verwoord. We gaan deze tekst met elkaar overdenken.

Christus werd arm. Zo werd Hij geboren in een beestenstal. Dat was armoede en een diepe vernedering. Zo kwam de Christus in de nood van een zondige, verdorven mensheid. Armoe. Zo kwam de Christus op aarde om als Borg Zijn leven tot het Gode welbehaaglijk rantsoen te geven.

Ja, Christus was rijk. Waarin dan? Wel, als de Zone Gods, als Kind bij de Vader. Hij deelde in de heerlijkheid van een Drie-enig God. Hij was en is God. Enkel heerlijkheid, eer en macht. Hij was rijk. Al wat de Vader heeft, is Mijne. God de Vader en God de Zoon waren verenigd in eeuwige liefde. Hij was rijk, een hemel vol zaligheid. Zijn rijkdom was volkomen. Hij had deze wereld niet nodig. Hij had geen mensen nodig om van hen gediend te worden.

En wat heeft Hij nu gedaan met al de heerlijkheid, met al de rijkdom die Hij bij de Vader had? Luister: Hij, Gods Zoon, Die rijk was, heeft al Zijn rijkdom verlaten. Hij is arm geworden. Hij, Die van eeuwigheid God was, is mens geworden. Hij heeft Zich vernederd, de gestaltenis van een dienstknecht aangenomen. Hij onderwierp Zich aan de gevolgen van de zonde. Hij ging delen in de nood en dood, die lag over een vervloekte wereld. Hij was rein, had nooit enige zonde gekend noch gedaan. Hij zou beladen worden met de ongerechtigheden van een van God afgevallen mensengeslacht.

Zie maar in de kribbe van Bethlehem, daar ligt een onschuldig Kind. Maar dit Kind, schrijft Paulus, werd tot zonde gemaakt door Zijn Vader. Daar ligt het Kind, Zelf heilig, rein van alle zonden, beladen met de zonden van Zijn Kerk. De Vader heeft aller ongerechtigheid op Hem doen aanlopen. Zo werd de Heere geboren en zo zal Hij opgroeien. Zo zal Hij door het leven gaan. Dragende de zware zondenlast. Beladen met de schuld. Boetende als Borg en Middelaar voor de zonden van Zijn volk. De ergste armoe is de zonde en de dood. Wereldse armoe kan erg zijn, maar de zonde is erger. Zij is een verontreiniger, een schande. De bezoldiging van de zonde is de lichamelijke, de geestelijke en de eeuwige dood.

Wereldse armoe kan erg zijn, maar de zonde is erger

De Heere Jezus is in die ernstige zin arm geworden als Borg voor de gegevenen des Vaders. Hij is met de overtreders geteld geweest, de zonde werd door God aan Hem toegerekend. Hij voelde de zwaarte en de vloek van de zonde, zoals ze door God op Hem gelegd werd. Want waar zonde is, daarop rust de vloek van God. Dit is een zeer ernstige waarheid, die ieder levend gemaakte zondaar bevindelijk leert kennen. O, als echter de verdoemenis over ons komt, als we nog in de zonde leven en in de zonde sterven, dan zal de eeuwige armoede, de eeuwige dood, ons deel worden. Hebben we dit reeds ingeleefd? Christus werd zo arm, dat Hij de dood indaalde, een afschuwelijke dood. Hij stierf een vervloekte dood.