Langzaam stroomt het plein voor de ”Cour de Saint-Pierre” woensdagavond vol. Stemmen golven op tegen de hoge historische gebouwen die om het plein heen staan. Rechts bevindt zich de Saint Pierre, de kerk van de reformator Johannes Calvijn. Links is het Reformatiemuseum. Na twee jaar renovatie gaat het weer open.

Half zeven, in de verte luidt een klok. Gabriel de Montmollin, directeur van het museum, beklimt het bordes van het gebouw. Het geroezemoes van de ruim honderdvijftig genodigden verstomt.

„Welkom op het heropeningsfeest van het Reformatiemuseum. De afgelopen 21 maanden hebben in het teken gestaan van grote hervormingen van het Reformatiemuseum. Wij hebben deze hervormingen doorgevoerd in overeenstemming met het protestantse motto, namelijk dat een kerk die gereformeerd is, blijvend moet reformeren.”

Het Musée International de la Réforme opent in 2005 zijn deuren. Een van de initiatiefnemers voor het museum is de Wereldraad van Kerken, waarvan het hoofdkantoor zich ook in Genève bevindt. De Zwitserse stad speelde een belangrijke rol tijdens de Reformatie.

Het Reformatiemuseum, dat huist in Maison Mallet, een voormalig klooster, brengt die invloed onder de aandacht, met niet alleen aandacht voor Calvijn, maar ook voor Beza, Zwingli en Luther.

Zandloper

Op 2 augustus 2021 gaat het museum dicht voor een grondige renovatie. De hoofdingang wordt verplaatst van de Rue du Cloître naar de Cour de Saint-Pierre, aan de andere kant van het pand. Ook breidt het museum uit. Naast permanente tentoonstellingen is er nu ook ruimte voor tijdelijke exposities. Tijdens de sluiting kunnen bezoekers via de website een virtuele rondleiding door het museum krijgen.

Woensdagavond vindt de openingsceremonie plaats voor genodigden. Naast medewerkers van het Reformatiemuseum zijn er leidinggevenden van andere Geneefse musea aanwezig. De Montmollin legt uit wat er in de afgelopen 21 maanden is gebeurd. „In ons museum treft u nieuwe voorwerpen aan, waaronder een zandloper. Deze komt uit een historisch museum uit Nederland, wat ooit een gereformeerd en calvinistisch land was. Het werd geplaatst naast de preekstoel van een Nederlandse predikant uit die tijd om een limiet aan te geven aan zijn spreektijd. De autoriteiten vreesden dat in te lange preken ook politieke overwegingen een plaats zouden krijgen.”

Na de directeur komen tien andere sprekers aan het woord. Een architect legt uit welke rol hij tijdens de renovatie heeft gespeeld. Zérane Girardeau vertelt hoe zij een expositie heeft opgebouwd. Pierre-Philippe Blaser doet het woord namens de Evangelisch-Gereformeerde Kerk van Zwitserland.

Na de laatste spreker mogen de genodigden het pand betreden. Zij zijn de eersten die de exposities mogen bekijken. In de binnentuin gaan obers met schalen vol hapjes rond.

Donderdag gaat het museum officieel voor bezoekers open. Tot en met zondag hebben zij de mogelijkheid het pand gratis te betreden.