Als iemand zich nog steeds afvraagt wat de gevolgen zijn van het gebruik van leugens om aan te zetten tot terrorisme, hoeft deze niet verder te kijken dan de gruwelijke aanslagen van 7 april. Twee in Londen geboren Israëli’s, de 15-jarige Rina en haar 20-jarige zus Maia, werden vermoord en hun moeder Lucy raakte zeer ernstig gewond toen Palestijnse terroristen de auto van het gezin beschoten. Lucy overleed enkele dagen later aan haar verwondingen. Diezelfde vrijdagavond werd bij een aanslag op de strandboulevard van Tel Aviv Alessandro Parini, een 35-jarige advocaat uit Rome, vermoord en werden zeven voetgangers verwond. Allemaal toeristen uit Italië of het VK.

Duidelijk is dat opruiing door Hamas en andere Palestijnse bronnen grote gevolgen heeft. Nergens blijkt dat duidelijker dan in Jeruzalem, vooral in verband met de Tempelberg. Deze heilige plek, waar de Eerste en Tweede Tempel stonden en later de Rotskoepel en de al-Aqsa-moskee zijn gebouwd, heeft een lange geschiedenis als brandpunt voor conflicten.

Al meer dan een eeuw worden ongegronde beschuldigingen in verband met de Tempelberg gebruikt als voorwendsel om anti-Joods geweld aan te wakkeren. In de jaren twintig van de vorige eeuw verspreidde Amin al-Husseini de leugen dat de al-Aqsa-moskee in gevaar was, wat leidde tot dodelijke Arabische rellen en, pervers genoeg, tot beperkingen aan Joodse immigratie door de Britse autoriteiten, in een poging de gemoederen te kalmeren. Sindsdien hebben Palestijnse leiders en religieuze figuren allerlei bedreigingen verzonnen over de al-Aqsa –door moslims beschouwd als hun op twee na heiligste plek– om aan te zetten tot terrorisme.

Campagne

Dit gedragspatroon stak opnieuw de kop op. Op 4 april, de avond voor de start van het Joodse feest van Pesach, barricadeerden activisten en aanhangers van Hamas zich in de al-Aqsamoskee. Gewapend met vuurwerk en stenen dwongen ze de politie te reageren om aanvallen op Joodse gelovigen bij de westelijke muur beneden te voorkomen en om vreedzame moslimaanbidders in de moskee te laten bidden.

Met de leugen dat de al-Aqsa in gevaar was, terwijl het enige gevaar werd veroorzaakt door extremisten die vuurwerk afschoten in de moskee zelf, breidde Hamas vervolgens zijn offensief uit naar andere fronten. Met instemming van de door Iran gesteunde Hezbollah werden vanuit Libanon 34 raketten afgevuurd op Israëlische gemeenschappen in West-Galilea. Toen, na de afgemeten reactie van Israël op de locaties van Hamas, werden vanuit Gaza raketten afgevuurd op Israëlische burgers in de buurt van de zuidelijke grens en nam het aantal terroristische aanslagen toe. Het aanroepen van een fictieve Joodse bedreiging voor de al-Aqsa is een klein, maar zeer krachtig onderdeel van de bredere opruiingscampagne die tegen Israël wordt gevoerd. Al tientallen jaren wordt opruiing gebruikt om Palestijnen te motiveren Israëli’s te vermoorden en het conflict voort te zetten.

Beperkingen

In de afgelopen jaren had een ander onderdeel van al-Aqsa-gerelateerde opruiing als doel een einde te maken aan bezoeken van Joden aan hun heiligste plaats, de Tempelberg. Joodse bezoekers worden afgeschilderd als ”bestormers” en ”vervuilers” van de berg en Palestijnse jongeren worden geïndoctrineerd, zodat ze geloven dat het hun religieuze plicht is om de al-Aqsa te verdedigen tegen deze verzonnen agressie.

In werkelijkheid worden bezoeken van Joden op een respectvolle manier uitgevoerd en in overeenstemming met de beperkingen die aan alle niet-moslims worden opgelegd. Ze kunnen de Tempelberg alleen op vaste tijden bezoeken, ze gaan de moskee niet binnen en het is niet toegestaan openlijk te bidden. Doorgaans bestaan bezoeken uit vreedzaam wandelen over het uitgestrekte plateau, terwijl de politie de bezoekers beschermt tegen intimidatie door extremisten. Dit in sterke tegenstelling tot de enkele beperkingen voor moslimaanbidders die nodig zijn om de openbare veiligheid te waarborgen.

Vorig jaar gingen al ongeveer 1.250.000 moslims de Tempelberg op tijdens de viering van de ramadan, dit jaar is het aantal ramadanbezoekers nog weer flink hoger. Daarentegen was het aantal Joodse bezoekers gedurende heel 2022 lager dan het aantal moslimaanbidders tijdens een enkele ramadanvrijdag. Beperkingen voor Joodse en andere niet-moslimbezoekers komen voort uit een beslissing die Israël nam na de hereniging van Jeruzalem in 1967 om de status quo op de Tempelberg te handhaven en de islamitische Waqf toe te staan de heilige plaats te blijven beheren.

Israëls beschermt elk geloof. Dat is verankerd in de onafhankelijkheidsverklaring, waarin staat dat Israël „volledige gelijkheid van sociale en politieke rechten voor al zijn inwoners zal waarborgen, ongeacht religie (…). Het zal vrijheid van religie garanderen (…) [en] het zal de Heilige Plaatsen van alle religies…” De rellen zijn dan ook geen spontane reactie op een vermeende belediging van moslimgevoeligheden. Ze volgen het patroon van eerdere uitbraken, waarbij Hamas opzettelijk gewelddadige provocaties orkestreerde ter misbruik van de ramadan.

Israël wil niets liever dan dat de rust wordt bewaard voor allen die in vrede willen leven en bidden. Niettemin zijn we, zolang Israël onterecht wordt veroordeeld en terroristen worden beloond, gedoemd om te zien dat het geweld nu escaleert en straks wordt herhaald, wanneer het past bij de kwaadaardige agenda van Hamas.

De auteur is ambassadeur van Israël in Nederland.