Soms zijn we beter af met boerinnenverstand
Woensdag 16 maart was de dag van rijzende en vallende sterren. Ruttes stoomboot werd midscheeps geraakt. De boreale uil van Minerva die vier jaar geleden als een speer omhoogschoot, viel daverend uit de lucht en smakte hard op de grond.
Forum verloor tien zetels. „Politiek is een kwestie van lange adem”, relativeerde Baudet, wiens partij op dat moment bijna haar laatste adem uitblies. De opmars van Boze Boeren en Burgers lijkt niet meer te stuiten, met dank aan Tjeerd de Groot van D66, die de veestapel wil halveren, het toeslagenschandaal, de bevende Groninger bodem, het wegvallen van steeds meer voorzieningen op het platteland, waar nog wel haltes zijn maar geen bussen meer rijden, et cetera. Zo groeide Caroline van der Plas uit tot het icoon van Neêrlands hoop in bange dagen. Sinds haar spetterend succes noemen de media haar Kèrolain. Voorziet de journalistiek een verdere opmars richting Torentje en internationale betrekkingen? BBB is antiwolf. Dat zint mij wel. Wat mij betreft mag ook de Brabantse kamelenmelker blijven melken en wordt het verbod op hertenkampen ingetrokken.
Terwijl de een in de wolken verkeert, likt de ander zijn wonden. Het zwalkende CDA, ooit de grootste partij in ons land, volgt de liberale kerken met hun snel kalende, vergrijzende en nog harder verschrompelende aanhang. Er is verband tussen lege preken en lege banken. Tussen lege beloften en leeglopende politieke partijen. Wellicht is de kiezer de arrogantie van coronaminister De Jonge ook nog niet vergeten. Het zal allemaal hebben bijgedragen aan de BBB-revolutie met tienduizenden proteststemmen. Wopke Hoekstra sprak van een stevige oorvijg, Kaag roemde het feest van de democratie, Rutte bleef lachen, maar wel als een boer die kiespijn heeft.
Hoe zal Nederland over vier jaar terugkijken op deze verkiezingen, als de wereld nog altijd draait? Zullen de zwevende kiezers zich dan flink achter de oren krabben? Of achterover leunen, dankbaar voor hun keus en het BBB-beleid?
”Zonder boerenverstand vergaat het land”, las ik onderweg. Soms zijn we beter af met boerinnenverstand. De steenrijke herenboer Nabal (1 Sam. 25) bleek een opvliegerige, egoïstische dwaas te zijn. Zijn trotse weigering om David en diens mannen eten te geven, eindigde bijna in een burgeroorlog. Het was dat zijn vrouw Abigaïl tussenbeide kwam. Ik bracht geen proteststem uit, stemde ook niet op BBB. Wel wens ik de grote winnaar van deze verkiezingen de geest van Abigaïl toe. Met zulk boerinnenverstand is het land goed af.
