In het inventarisatieverslag staat dat het gaat om pestgedrag, (seksuele) intimidatie, discriminatie, verbale agressie en integriteitsvraagstukken.

De meldingen hebben betrekking op de afgelopen twintig jaar. In zekere zin is het dus een schoonmaak van een lange periode. Desondanks is het een schrikbarend cijfer.

Berichten over grensoverschrijdend gedrag vormen inmiddels een lange keten van schandalen. Het begin lag in 2017 met de hashtag #MeToo op Twitter en andere sociale media. Wie ”#MeToo” in een bericht plaatste, gaf daarmee aan met seksuele intimidatie, aanranding of seksueel misbruik te maken te hebben gehad. De hashtag werd breed gebruikt nadat Hollywoodproducent Harvey Weinstein door verschillende vrouwen van seksuele intimidatie was beticht.

De beweging verbreidde zich sindsdien over tal van landen. Waarbij het begrip ”grensoverschrijdend gedrag” zich verbreedde van seksuele intimidatie en misbruik tot allerlei andere vormen van ongewenst gedrag.

Het is beslist belangrijk de meldingen serieus te nemen. Wanneer mensen in hun werk- of leefomgeving zich niet veilig voelen is er iets grondig mis. Grensoverschrijdend gedrag is nooit goed te praten. Wel moet men zich afvragen of elke melding terecht is. Als een leidinggevende een medewerker vanwege wanprestatie goed de waarheid zegt, is dat niet per definitie verkeerd. Keer op keer moet worden bekeken wat er precies gebeurde. Tegelijk kan worden gesteld dat wanneer er tientallen meldingen zijn van intimidatie er veel mankeert aan de bedrijfscultuur.

Dat geldt zeker wanneer sprake is van seksuele intimidatie. Dat mag nooit. Daarbij valt te constateren dat de laatste jaren de normen strakker zijn geworden dan een kwarteeuw geleden. En dat is maar gelukkig ook.

Al begin jaren tachtig waarschuwde de christelijke apologeet Francis Schaeffer dat de losse seksuele moraal op termijn zou leiden tot een kritisch keerpunt. Hij voorspelde dat met name vrouwen zich ongemakkelijk zouden gaan voelen door de losse omgang. Dat lijkt nu uit te komen.

Dat grensoverschrijdend gedrag wordt aangepakt is zeer terecht. Dat meldingen leiden tot consequenties voor mensen die zich hebben misdragen of die als leidinggevende dat tolereerden, is evenzeer terecht. Maar er is meer.

Die aanpak mag niet afhankelijk zijn van de culturele wind die op een bepaald moment waait. In bedrijven en organisaties dienen constante waarborgen te zijn voor een veilig klimaat. Ze doen er goed aan in een identiteitsverklaring concrete regels op te nemen voor de omgang met elkaar en erop toe te zien dat leidinggevenden en werknemers zich daaraan houden.