Ergenekon. Het Turkse woord staat voor schimmige netwerken, voor ondoorzichtige complotten en voor duistere moordpartijen, onder meer op christenen. Hoe Turkije gegijzeld wordt door een strijd tussen secularisten en islamisten.
Turkije heeft geen Arabische opstanden gekend, maar krijgt wel een steeds islamitischer regime. Hét verschil met de Arabische wereld: christenen in het land zijn daar best blij mee.
De terroristische organisatie Hezbollah krijgt het niet voor elkaar om langs democratische weg een islamitische samenleving te maken van Libanon. Het land heeft daarvoor veel te veel minderheden. Dus kiest Hezbollah voor een andere taal om toch macht uit te kunnen oefenen: de taal van wapens. Kan Libanon een tweede Iran worden?
Er is één land in het Midden-Oosten waar tot voor kort een christelijke meerderheid was: Libanon. Het land van de cederbomen is echter geen paradijs. De vele verschillende geloofsgemeenschappen moeten balanceren om met elkaar een leefbaar evenwicht te vinden. Soms lukt dat, maar regelmatig ook trok onderling geweld het land mee in een neerwaartse spiraal.
Van meer dan een miljoen naar een kleine 300.000, in een paar jaar tijd. Als de exodus van christenen in het Midden-Oosten érgens dramatische gevolgen heeft, is dat wel in Irak. Het land dat als eerste zijn dictator verloor, kreeg er aanhoudende onrust en aanslagen voor terug. Maar omliggende landen zien geen reden te denken dat het bij hen ook zo zal gaan.
Hamas en Fatah: radicaal versus gematigd, Gazastrook versus Westoever. Dat is het beeld van de twee Palestijnse partijen. Nu willen beide een eenheidsregering vormen. Maar wint in zo’n regering het gematigde voorkomen van Fatah of de geharnaste taal van Hamas? „De taal van Hamas”, zegt onderzoeker Itamar Marcus stellig. „Want dat is ten diepste ook de taal van Fatah.”
De Westelijke Jordaanoever telt nog zo’n 45.000 christenen, maar hun aantal neemt af. Dat heeft soms minder met vervolging te maken dan met het feit dat Palestijnse christenen de checkpoints in het verdeelde land niet meer kunnen luchten of zien.
Het was een ruil van duizend tegen één. De door Hamas gevangengenomen Israëlische militair Gilad Shalit kwam eind vorig jaar levend terug nadat hij tegen duizend Palestijnse gevangenen werd geruild. Minstens een deel van die duizend weet wat hun te doen staat na hun vrijlating: de strijd tegen Israël voortzetten. Op bezoek bij twee vrijgelaten, naar de Gazastrook verbannen terroristen. „De militaire weg is de enige oplossing.”
De economie van de Gazastrook draait voor een belangrijk deel op een ontstellend grote hoeveelheid illegale tunnels onder de grens met Egypte. Hoe gaat deze smokkel in zijn werk? Dagboek van een avontuur aan de Egyptisch-Gazaanse grens.
Groen. Overal ziet het groen in Gaza. Vrouwen, altijd van top tot teen in het zwart gehuld, zien er met groene sjaals over hun hoofddoek bijna fleurig uit. Kinderen sjouwen grote groene vaandels met zich mee. Stuk voor stuk zijn ze bedekt met het logo van Hamas: de islamitische geloofsbelijdenis. Groener dan dat logo kan de Arabische lente onmogelijk worden.