Niemand heeft Merkel ooit kunnen betrappen op ideeën die ook maar in de verste verte verband houden met het gedachtegoed van Adolf Hitler. Ze is geheel en al okselfris. Ook over haar oorlogsverleden hoeft geen enkele twijfel te bestaan. De politica is namelijk van 1954.

Toch bestaken Griekse kranten het haar in zo’n gehaat uniform af te beelden. Conservatieve Griekse dagbladen plaatsten gemanipuleerde foto’s waarbij Merkel een nazi-uniform aan heeft met een hakenkruis op de rechterarm. Het heeft er zelfs veel van weg dat de Griekse media een haatcampagne tegen Duitsland zijn gestart. Zo was er vorige week een krant met een cartoon waarop de Griekse minister van Financiën met een roede zijn bovenlichaam tuchtigt terwijl mannen in Gestapo-uniform hem ”Sehr gut!” toeroepen. Intussen laat de opgehitste bevolking zich niet onbetuigd. Zowel vorige als deze week werd de Duitse ambassade in Griekenland met eieren bekogeld.

Het is niet van vandaag of gisteren dat de Grieken zinspelen op het Duitse oorlogsverleden. Sinds de Grieken de hand in Brussel moeten ophouden en het vooral van onze oosterburen als meest kapitaalkrachtige lidstaat moeten hebben, zijn de anti-Duitse sentimenten hevig opgelaaid. Voorlopig dieptepunt is de eerdergenoemde voorpaginafoto van Merkel in nazi-uniform.

Je moet maar durven. Net een europakket van astronomische omvang ontvangen en dan schaamteloos je weldoener tot op het bot krenken. Politiek werkt anders maar als het in de vriendenkring van Angela was gebeurd, zou niemand er vreemd van hebben opgekeken als ze ter plekke haar geld zou hebben teruggeëist. In ieder geval kreeg ik als toeschouwer hevige jeuk. In plaats van grote erkentelijkheid betonen voor de reddingsoperatie iemand kielhalen. Dat is geen stank voor dank verspreiden maar de inhoud van een hele gierkar. Hebben de Grieken afgelopen zomer soms massaal een zonnesteek opgelopen?

Het begon me pas te dagen toen ik las over de kegel van een frustratie die de Grieken aan de Tweede Wereldoorlog hebben overgehouden. De nazi’s mogen dan in heel veel landen op een verschrikkelijke manier hebben huisgehouden, de Grieken werden met dubbele slagen geslagen. De Duitsers zijn er echt als beesten tekeergegaan. Er zijn werkelijk ongekende aantallen Grieken vermoord. Complete dorpen zijn uitgeroeid en het land werd ordinair leeggeroofd.

Dat had alles te maken met de verknipte manier waarop Hitler in het leven stond. We weten allemaal dat hij de mensheid indeelde in Ariërs en niet-Ariërs. De Grieken namen in die rangorde een erg lage plaats in. Dat in Griekenland ooit de bakermat van onze beschaving lag, kon Adolf kennelijk niet boeien. Er komt nog bij dat de Grieken deze traumatische episode pas laat hebben verwerkt. Eerst in de jaren tachtig van de vorige eeuw drong tot de bevolking door wat er precies was gebeurd. Ook werd toen duidelijk dat de Duitsers de Grieken na de oorlog hadden afgescheept met een fooitje. De herstelbetalingen aan Athene stelden bar weinig voor. Het besef dat de Duitsers op de meest brute wijze hun sporen hebben achtergelaten, is dus nog vers en dat zorgt voor die extreme reacties.

In die zin heeft de Griekse woede een aanwijsbare achtergrond. Toch kan ik niet zeggen dat ik er een begin van begrip voor kan opbrengen. Wij zeuren toch ook niet in Madrid over de belegering van Zierikzee of het uitmoorden van Naarden in de 16e eeuw? Eerder lijkt mij de hetze tegen Duitsland een doorzichtige afleidingsmanoeuvre. De Grieken hebben er zelf een puinhoop van gemaakt. Door de bevolking zelf gekozen regeringen hebben het land aan de rand van de financiële afgrond gebracht. Heel Griekenland heeft gewoon jaren ver boven zijn stand geleefd. In plaats van zich diep te schamen proberen ze nu de schuld op anderen –lees Merkel en de haren– af te wentelen.

In plaats van hen te demoniseren kunnen Grieken beter een voorbeeld aan de Duitsers nemen. Ik heb het dan even niet over de patsers die zich ’s zomers in onze kuststrook onhebbelijk gedragen. Maar over het algemeen is Duitsland nog een oord van beschaving en discipline. Dat geldt in het groot –denk maar aan hun economie– maar ook in het klein.

Zo maakte ik eens samen met een goede vriend een rondvaart door de grachten van Straatsburg, waarbij we kort voor de afvaart gezelschap kregen van een klas met Duitse pubers. Daar ging onze leuke tochtje. Dachten we. In werkelijkheid gedroeg de jeugd zich voorbeeldig.

Toevallig sprak ik de afgelopen tijd enkele mensen die regelmatig in Duitsland komen en onder de indruk waren van de hoffelijke wijze waarop ze daar als gasten werden bejegend. Vergelijk dat met het ongelikte gedrag van de Grieken. Protestdemonstraties, stakingen en grove beledigingen aan het adres van hun weldoeners. Ganz verrückt.