In de slag om Stalingrad –symbool voor Russische vechtlust– leidden modder en kou tot een grote menselijke tragedie. Herhaalt die geschiedenis zich straks in Oekraïne? Medelijden past met de ijlings opgetrommelde, slecht uitgeruste Russische reservisten die als kanonnenvoer dienen in Poetins omvangrijke genocide in het buurland.

Successen boekt hij daar allang niet meer. Zijn oorlogsmachine loopt steeds verder vast en moreel en motivatie van zijn troepen zijn laag. Poetin heeft zijn hand overspeeld, maar gezichtsverlies is onverteerbaar voor een dictator. Zal hij zijn woorden kracht bijzetten en met kernwapens aansturen op een armageddon? Wachten ons een rillerige herfst en een nucleaire winter? Er heerst een explosieve situatie in de wereld van nu zoals we na de Cubaanse rakettencrisis van 1962 niet meer gekend hebben.

Poetins oorlog scheept de wereld op met hoge defensie-uitgaven, voedseltekorten, oplopende spanningen, energiecrises en stromen vluchtelingen. Alles lijkt geoorloofd in die waanzinnige oorlog, die begon onder het motto van ”denazificatie”. Oekraïne moest verlost worden van een neonazistische kliek in Kiev. Inmiddels wordt gesproken van ”desatanisatie”. Het broedervolk moet bevrijd worden van satanische machten en invloeden. Daarmee krijgt de oorlog steeds meer een religieus karakter, de strijd tussen licht en duister. De tegenstander is ontmenselijkt, gedemoniseerd. Steden en dorpen worden platgegooid. Woonwijken, water- en elektriciteitscentrales met een niets en niemand ontziende regen van bommen bestookt. Poetins terreur zet hele mensenmassa’s in de kou. Zijn militairen plunderen, roven, martelen en moorden. Vrouwen en meisjes worden verkracht, burgers gedeporteerd naar Rusland, de infrastructuur wordt vernield. De Bijbel voorspelt niets goeds voor hen die zich aan grootschalige vernietigingen schuldig maken. De paus sprak terecht dat van een rechtvaardige oorlog absoluut geen sprake is. „Helaas ontbreekt een kritische, theologische traditie in Rusland”, zei de nieuwe theoloog des vaderlands, de ooit uit Rusland gevluchte VU-hoogleraar Katja Tolstaja zaterdag in dagblad Trouw. Patriarch Kirill, Poetins schoothond, laat de Russisch-Orthodoxe Kerk dansen naar het pijpen van het regime. Wie een overheid met demonische kanten meer gehoorzaamt dan Christus, pleegt hoogverraad aan het kruis.