Namens het college vroegen onderzoekers bijna 900 werkgevers hoe ze te werk gaan als ze mensen zoeken. Zo’n 96 procent verspreidt vacatures via platforms als LinkedIn. Dat betekent dat de sollicitaties die binnenkomen uiteindelijk afhankelijk zijn van de mensen aan wie LinkedIn de vacatures laat zien. Als zulke platforms een vacature niet laten zien aan bepaalde groepen, bijvoorbeeld wegens hun leeftijd of geslacht, is de kans heel klein dat die mensen in beeld komen voor de baan.

Veel ondernemingen kijken ook zelf in vacaturebanken. Ook dat is volgens de onderzoekers riskant. Ze zullen zo vooral mensen vinden die zich goed online kunnen presenteren.

Als er eenmaal mensen in beeld zijn voor een baan, zet 12 procent van de ondernemingen algoritmes in om kandidaten te selecteren en beoordelen. Vooral grote bedrijven doen dit. Ze laten de aspirant-werknemers bijvoorbeeld testen doen. Slechtzienden en slechthorenden kunnen sommige tests niet goed doen „terwijl zij wel geschikt zouden kunnen zijn voor een functie”, aldus het college.

Collegevoorzitter Jacobine Geel zegt in een toelichting: „We raden werkgevers aan om goed in de gaten te houden of er geen groepen buiten de boot vallen en als dat wel zo is, of dat terecht is. Het is belangrijk vacatures via meerdere kanalen te verspreiden. Ook moeten werkgevers sollicitanten vooraf vertellen welke rol algoritmes spelen in hun werving en selectie.” Het college wil dat de overheid ervoor zorgt dat iedereen een eerlijke kans op een baan heeft.