Om de beslissing is veel te doen. De afgelopen dagen werd gedemonstreerd bij het hotel. Volgens de woordvoerster van de omwonenden is er veel onrust en angst onder bewoners over het aantal asielzoekers op deze locatie. Wat echter vooral steekt, is dat het besluit van bovenaf vanuit Den Haag is opgelegd zonder overleg. De Haan: „De staatssecretaris moet heel goed luisteren naar onze zorgen en vragen, en daar snel antwoorden op geven. Maar hij moet vooral begrijpen dat je op deze manier niet met burgers om kan gaan. We zijn zo overvallen en overal totaal buiten gelaten. Dat vinden wij onacceptabel. We voelen ons totaal niet serieus genomen.”

Volgens de staatssecretaris is de dwangmaatregel noodzakelijk, aangezien er meer plaats voor vluchtelingen nodig is in Nederland omdat het opvangcentrum in Ter Apel al een hele tijd volledig volloopt. Het hotel is volgens het gemeentebestuur echter ongeschikt voor de driehonderd vluchtelingen. „Dan verlies je de verhoudingen”, zei de wethouder daarover. De gemeente onderzoekt of ze stappen kan nemen tegen het regeringsbesluit.

De Haan wijst op de impact die „de bom” die de staatssecretaris dropte, heeft op iedereen in het dorp. „Er zitten al mensen aan slaapmedicatie, mensen vergeten te eten. Ik zie grote kerels in tranen over hoe de overheid met ons omgaat. Daarover zijn we nog het meest aangeslagen: over hoe deze regering met gewone hardwerkende burgers omgaat.”

De Haan, voormalig voorzitter van de Nederlandse Vakbond Pluimveehouders (NVP), benadrukt dat het beeld niet klopt dat er in het dorp vooral tegenstand is tegen de komst van buitenlanders. Er woonden in het hotel al twintig statushouders, zo stelt ze. „Er was een toezegging gedaan voor nog eens tien statushouders. Die ruimte is niet benut door het COA. Deze tijdelijke huisvesting verliep prima en opschaling daarvan is voor ons geen probleem. We zijn de laatsten die vinden dat vluchtelingen buiten moeten slapen, maar we vinden het onverstandig om zonder afstemming met lokaal bestuur en omwonenden structureel het viervoudige aan asielzoekers te willen huisvesten. Het kabinet moet terug naar de tekentafel en kijken naar het landelijke asielbeleid, hoe je dit menswaardig en met perspectief voor vluchtelingen en haalbaar voor gemeenten en woongemeenschappen beter kunt aanpakken.”

Ze wijst ook op de zorgen die leven over de aard van de vluchtelingen die er eventueel komen. „Er is een verschil tussen een permanent azc en tijdelijke huisvesting van statushouders. Statushouders mogen werken en een opleiding volgen.” De Haan vreest voor overlast door een kleine groep kansloze asielzoekers uit veilige landen.