Dat stelt de algemeen secretaris van de Gereformeerde Bond, drs. P. J. Vergunst, desgevraagd. In de Waarheidsvriend, die vandaag verschijnt, kondigt Vergunst een artikel over het Dienstboek deel II aan dat na de Kerst in het orgaan van de Gereformeerde Bond zal verschijnen. In de aankondiging wordt gesproken over „onze grote teleurstelling over de omgang met het Woord van God in verschillende onderdelen van het Dienstboek.”

Desgevraagd meldt Vergunst dat de grote pijn -„er is meer te zeggen”- van de Gereformeerde Bond ligt bij de manier waarop in het Dienstboek orden van dienst worden aangereikt voor diensten waarin niet-huwelijkse relaties gezegend kunnen worden. „We weten hoeveel pijn het grote delen van de kerk heeft gedaan, hoeveel vervreemding het heeft opgeleverd dat de protestantse kerkorde wettigde wat in de hervormde situatie al gepraktiseerd werd, namelijk de mogelijkheid bieden om ook niet-huwelijkse levensverbintenissen te zegenen. Het is niet nodig onze diepe bezwaren daartegen opnieuw voor het voetlicht te brengen. Die zijn bekend. Wie ervan overtuigd is dat God het huwelijk bedoeld heeft als unieke levensverbintenis tussen man en vrouw en dan dit Dienstboek doorbladert, is met name geschokt bij het zien van het bijbelgebruik. Zo kan de kerk niet omgaan met Gods Woord. En waar er vrijwel geen verschil is tussen de orde van dienst voor een huwelijk en een relatie van mensen van gelijk geslacht, wordt in de uitwerking verder gegaan dan in de op zich al gewraakte ordinantie 5.4.”

Vergunst wijst erop dat „het verschil tussen de inzegening van het huwelijk en de zegening van andere levensverbintenissen in de kerkorde door het opnemen van twee ordinanties destijds bewust is aangebracht, juist ook om de treurige verdeeldheid in de kerk over deze fundamentele zaak tot uitdrukking te brengen. Helder blijft dat naar het getuigenis van Gods Woord de kerk nooit de mogelijkheid had mogen bieden niet-huwelijkse relaties te zegenen. Dat kan niet, dat mag niet en het vervreemdt de Protestantse Kerk ook van grote delen van de wereldkerk. Waar geen enkele gemeente gedwongen kan worden om alternatieve levensverbintenissen te zegenen, zullen we de besluiten van de kerk in dit opzicht niet erkennen, zoals in juni 2002 al uitgesproken.”

De algemeen-secretaris verwacht dat het Dienstboek in hervormd-gereformeerde gemeenten dicht zal blijven, ook omdat de klassieke liturgische formulieren in een aparte uitgave verschenen zijn. „Dat is een bewogen maar tegelijk overtuigd protest. Erger is dat de kerk zichzelf hiermee schade berokkent. Hier ligt de spits van ons bezwaar, dat geuit wordt in de hoop dat het lezen van de Schriften de kerk mag overtuigen hoe heilloos deze koers is.”