Baudets boude beweringen beproefd
Lockdowns werken niet, het coronabeleid draaide niet om volksgezondheid en de werkelijke agenda is het monitoren van burgers en het afschaffen van democratie. In hoeverre snijden Baudets beweringen hout?
FVD-leider Thierry Baudet doet ferme uitspraken in zijn jongste boek ”Het coronabedrog. De globalistische machtsgreep en de Great Reset”. Zijn toekomstverwachting is uitermate donker en somber, zo blijkt uit zijn boek. Maar berusten de bouwstenen hiervoor wel op feiten? Een verkenning langs vijf stellingen.
„Het ging niet om volksgezondheid. Het coronabeleid had niets te maken met corona”
Waar het coronabeleid volgens Baudet wél om draaide: het realiseren van een ”Great Reset”, een politieke hervorming van de wereldorde waarbij volgens de FVD-leider uiteindelijk „de menselijke vrijheid aan banden wordt gelegd” en er een wereldwijde „controlestaat” wordt opgericht.
Inmiddels zijn vrijwel alle coronamaatregelen van de baan. Vreemd dat de overheid daar nú voor heeft gekozen, als het haar te doen was om de Great Reset. Er is immers nog maar weinig te zien van een wereldwijde controlestaat.
Als burgers niet langer het „absurde sprookje over een pandemie” geloven, zal „de elite” volgens Baudet wel weer andere redenen aangrijpen om de Great Reset te realiseren: de oorlog met Rusland, een klimaatcrisis of een cyberaanval.
Baudet is bezorgd. „Heel langzaam begon ik de contouren te zien van een doodenge schaduwmacht die schuilging achter wat er nu gebeurde.”
De scepsis van Baudet over de coronamaatregelen nam al enkele weken na het uitbreken van de pandemie toe, schrijft hij. En wel om twee redenen. In de eerste plaats bleek het coronavirus volgens hem „op geen enkele manier een nationale ramp” te zijn. Zo is er volgens hem nauwelijks oversterfte geweest in 2020. De oversterfte van 15.000 mensen dat jaar wijt hij aan de ondersterfte in 2019, de groei van de bevolking en de vergrijzing – alsof het CBS daar geen rekening mee houdt.
In de tweede plaats zijn de maatregelen, zoals het sluiten van cafés en het dragen van mondkapjes, volgens Baudet nauwelijks effectief om het aantal besmettingen te reduceren. „Een afstand van anderhalve meter, of een mondkapje: daar lácht zo’n virus om, besefte ik.”
In slecht geventileerde ruimtes kan het virus inderdaad meeliften in ultralichte aerosolen en zo op grote afstand mensen besmetten. Toch blijft de afstandsregel een van de beste manieren om een besmetting te voorkomen. „Wees een held en breek de transmissieketen van Covid-19 door afstand te houden”, meldt de website van de WHO. Dat de overheid adviseerde om afstand te houden en contacten te mijden, had dus wel degelijk als doel om verspreiding van het virus te remmen.
„Lockdowns hebben de afgelopen twee jaar niet gewerkt”
Baudet noemt een aantal bronnen die deze prikkelende stelling onderbouwen. Als eerste een studie van de Stanford University. Daarin analyseerden de onderzoekers acht landen die tijdens de eerste golf in lockdown gingen, en vergeleken die met twee landen met relatief weinig maatregelen: Zuid-Korea en Zweden. De onderzoekers, onder wie de Amerikaanse epidemioloog prof. John Ioannides, concluderen dat er geen duidelijk gunstig effect is van de strenge maatregelen op de groei van het aantal besmettingen.
Fundamenteel commentaar op deze studie laat Baudet gemakshalve achterwege. Zo schrijven vijf critici in het wetenschappelijke tijdschrift European Journal of Clinical Investigation dat ze de keuze van de landen arbitrair vinden: de Amerikaanse onderzoekers lieten landen met hoge besmettingscijfers, zoals Brazilië, buiten beschouwing. Een ander kritiekpunt: Zuid-Korea heeft wel degelijk strenge coronaregels gekend. Het Aziatische land had een van de langste schoolsluitingen ter wereld. De critici concluderen daarom dat de studie niets zegt over de effectiviteit van maatregelen zoals lockdowns.
Zweden, een van de landen die de ‘zinloosheid’ van de coronaregels zouden moeten bewijzen, stelde inderdaad geen lockdown in tijdens de eerste en de tweede coronagolf. Het Scandinavische land trok daarmee internationaal de aandacht. Het relatief soepele beleid had echter een prijskaartje: er was aanzienlijk meer oversterfte dan in de buurlanden Noorwegen en Denemarken. Artsen sloegen halverwege december 2020 alarm, omdat 99 procent van de ic-bedden bezet was. We hebben gefaald, zei de Zweedse koning Carl XVI Gustav in december 2020. Ook premier Löfven gaf toe het virus te hebben onderschat.
De gevolgen zouden niet te overzien zijn geweest als de Nederlandse regering het coronavirus de vrije loop had gelaten. In Brazilië bleek dergelijk laconiek beleid desastreus: ruim 650.000 mensen zijn er tot nu toe bezweken aan het virus – na de Verenigde Staten het hoogste sterftecijfer wereldwijd. Een commissie heeft opgeroepen president Bolsonaro strafrechtelijk te vervolgen, vanwege onder meer misdaden tegen de menselijkheid.
„Onder de 70 heeft vrijwel niemand ook maar iets te vrezen van corona”
Baudet baseert deze uitspraak op berekeningen van de eerder aangehaalde epidemioloog Ioannidis. Deze berekende dat het gemiddelde sterftecijfer van coronapatiënten wereldwijd rond de 0,23 procent ligt. De sterfte onder mensen jonger dan 70 is volgens hem tussen de 0,00 en de 0,31 procent, met een mondiaal gemiddelde van 0,05 procent.
Cruciale informatie uit de publicatie van Ioannidis noemt Baudet niet. Zo schrijft de epidemioloog in het WHO-rapport dat het sterftepercentage nogal verschilt per land, afhankelijk van onder meer de leeftijdsopbouw van de bevolking. De sterfte in Nederland is volgens Ioannidis 0,68 procent – drie keer zo hoog als de eerdergenoemde 0,23 procent.
Volgens epidemiologen van het RIVM was het sterftecijfer tijdens de eerste golf nog hoger: zo’n 1 procent. Tussen maart en mei 2020 was de oversterfte door corona zo’n 9500, terwijl naar schatting 950.000 mensen met het virus besmet waren geraakt.
De sterfte aan corona was vermoedelijk vele malen hoger geweest als de overheid geen maatregelen tegen het virus had genomen en de ziekenhuizen overbelast waren geraakt. Niet alleen tijdens de eerste golf, maar ook eind november 2021 dreigde code zwart, een scenario waarbij artsen moeten kiezen wie ze wel en niet behandelen. Een ernstig zieke coronapatiënt die niet wordt behandeld, overlijdt aan zuurstofgebrek.
Mensen onder de 70 jaar lopen inderdaad gemiddeld genomen fors minder risico om aan corona te overlijden dan 70-plussers. Maar betekent dat dan ook dat „vrijwel niemand onder de 70 ook maar iets” heeft te vrezen van corona? Dat is een te snelle conclusie. De sterfte is het topje van de ijsberg. Ook een ziekenhuis- of ic-opname is bepaald geen pretje en kan leiden tot allerlei gevolgen voor de lange termijn. De gemiddelde leeftijd van coronapatiënten op de ic is ongeveer 60 jaar, blijkt uit een rapport van stichting NICE. Het zijn dus zeker niet alleen hoogbejaarden die ernstig ziek worden van corona.
Ook loopt iedereen die besmet raakt, ongeacht zijn of haar leeftijd, het risico op langdurige coronaklachten, de zogenaamde Long Covid. Eén op de vijf coronapatiënten heeft vier of vijf weken na een positieve test nog klachten, volgens een eerste schatting van het RIVM.
„In China is deze digitale monitoring van gedrag al de realiteit – daar leven honderden miljoenen mensen onder dagelijkse surveillance. En het is precies dát land en díé wijze van besturen, waar de ideologen van de Great Reset met bewondering naar kijken”
Wie de FVD-leider allemaal bedoelt met „de ideologen van de Great Reset” is niet duidelijk. In elk geval moet het gaan om Klaus Schwab, oprichter van het World Economic Forum. Behalve Schwab noemt Baudet ook Bill Gates „en wellicht Sigrid Kaag” als hij het heeft over „de wat hogere figuren in het mondiale gebeuren.”
Voor zover bekend heeft noch Schwab, noch Gates zich positief uitgelaten over de Chinese „wijze van besturen.” Hebben zij zich dan misschien wél in algemene zin voorstander getoond van monitoring van burgers, wat zou kunnen worden opgevat als bewondering voor de handelswijze van China? Baudet schrijft dat tijdens een pandemie-oefening, waar in de simulatie een coronavirus de wereld trof, door panelleden werd geconcludeerd dat hightech surveillance moest worden ingesteld om de verspreiding van het virus te stoppen. Deze oefening in oktober 2019, ”Event 201”, was georganiseerd door de Johns Hopkins University, het World Economic Forum (de organisatie van Klaus Schwab) en de Bill and Melinda Gates Foundation. In een voetnoot verwijst Baudet naar een video, maar daarin is deze conclusie niet te horen. Mocht de uitspraak wel gedaan zijn –dat is zeker niet uitgesloten– dan is de vraag of dit ook de visie van Schwab en Gates is. De oefening resulteerde in een reeks aanbevelingen van de drie instanties aan onder meer regeringen. In het document is niets te vinden over surveillance.
Belangrijker is echter de vraag wat met die term wordt bedoeld. Monitoring is er namelijk in allerlei soorten en maten. Het Nederlandse bron- en contactonderzoek en het meten van corona in rioolwater zijn ook een vorm van surveillance, maar lijken in de verste verte niet op de Chinese praktijken waarmee de bevolking onder de duim wordt gehouden.
Baudet stelt dat een QR-code die „op vrijwel elk moment kan worden gecheckt” niets minder is dan massasurveillance naar Chinees model. Hoewel er, zeker bij een machtshongerige overheid, tal van risico’s rond privacy en vrijheid zijn te bedenken bij wijdverbreid gebruik van QR-codes, is het onbewezen dat „de ideologen van de Great Reset” met bewondering naar China kijken.
En minister Kaag? Het huidige Nederlandse kabinet (en ook het vorige, waarvan zij deel uitmaakte), is in elk geval ondubbelzinnig kritisch op mensenrechtenschendingen door China in het algemeen, en ook specifiek op het op grote schaal in de gaten houden van burgers door het Aziatische land. Nederland heeft in juni 2020 in de VN-Mensenrechtenraad in een verklaring samen met 27 andere landen opnieuw zijn zorgen uitgesproken over onder meer „wijdverbreide surveillance en beperkingen die met name gericht zijn tegen Oeigoeren en andere minderheden in Xinjiang”, zei premier Rutte in de Kamer. Toenmalig justitieminister Grapperhaus schreef in 2019 over de Nederlandse context aan de Kamer dat „een structurele inzet van een breed vertakt, realtime gezichtsherkenningstechnologie, waarbij mensen continu en overal in kaart worden gebracht, niet past bij de samenleving waar ik voor sta.”
„De vorming van een wereldstaat gerund door de Verenigde Naties, gefinancierd door de Wereldbank en het IMF, volledig uitfaseren van nationale soevereiniteit, vrijheid, privébezit en democratie.”
Dit is volgens Baudet de praktische betekenis van „versterken van het mondiaal partnerschap om doelen te bereiken”, een van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen (SDG’s) van de VN. Volgens Baudet is de Great Reset „hetzelfde als volledige implementatie van de SDG’s. Die vormen daar de uitdrukking van – de concretisering.” Verder is het wat hem betreft duidelijk dat de doelen „in hun totaliteit neerkomen op niets minder dan een socialistische (of neocommunistische) wereldstaat, waarin privébezit, nationale soevereiniteit, democratie en vrijheid nagenoeg volledig verdwenen zullen zijn. De Great Reset is dus de term waarmee een plan wordt aangeduid om via zeventien verschillende zijpaden, langs zeventien verschillende routes, de aanval op de natiestaat te voltooien en uiteindelijk tot mondiaal technocratisch bestuur te komen.”
Is er bewijs te vinden voor de betekenis die VN-doel nummer zeventien volgens Baudet heeft? Op de website van het regionaal informatiecentrum van de VN is te lezen dat SDG 17 onder meer gaat over de hoogte van het budget voor ontwikkelingshulp, het versterken van regelingen voor investeren in ontwikkelingslanden, internationale samenwerking inzake wetenschap, technologie en innovatie, het bevorderen van een „billijk” handelssysteem en het doen toenemen van de export van ontwikkelingslanden. En, niet onbelangrijk: „De beleidsruimte en het leiderschap van elk land respecteren om beleidslijnen uit te werken en om duurzame ontwikkeling te implementeren om een einde te maken aan armoede.”
Volledig uitfaseren van nationale soevereiniteit, vrijheid, privébezit en democratie? Daarover valt niets te lezen, ook niet tussen de regels door. De conclusie lijkt te moeten zijn dat in Baudets visie de wérkelijke doelen verzwegen worden, dat de genoemde doelen slechts ter camouflage zijn. Toch lijkt hij dit niet te vinden. Elders in zijn boek, nadat hij na een opsomming heeft geponeerd: „We zitten middenin (…) de doodsstrijd van de vrijheid”, stelt hij: „Nogmaals: dit alles verzin ik niet zelf. Dit is geen vage ‘theorie’; het staat allemaal in de boeken die mensen zelf publiceren.” Onder meer het uitfaseren van democratie valt echter nergens te lezen.
Het coronabedrog. De globalistische machtsgreep en de Great Reset, Thierry Baudet; uitg. Amsterdam Books; 288 blz.; € 21,95