De Vraag: Kunnen wij onze zoon verplichten tot vaccinatie?
Onze zoon van 17 wil niet gevaccineerd worden tegen corona terwijl wij als ouders dat wel graag willen en zelf ook gevaccineerd zijn. Kunnen wij hem dwingen? Nu moeten gevaccineerde huisgenoten ook in quarantaine als hij besmet is.
Een actuele vraag! Mijn antwoord is: U kunt uw zoon niet dwingen om zich te laten vaccineren. Niet fysiek en niet psychisch. Mijn wedervraag is: Waarom zou u hem willen dwingen? U wilt blijkbaar liever niet in quarantaine als hij besmet zou raken. Dan botst uw belang met zijn belang. Zijn lichamelijke integriteit weegt echter zwaarder dan enige dagen in quarantaine zitten voor u als ouders. Bovendien kunt u zelf ook als eerste buitenshuis besmet raken, ondanks dat u gevaccineerd bent, en daarna hem corona bezorgen.
Ik zou het vooral in uw zoon waarderen dat hij nadenkt over de keuzes die hij maakt en niet zomaar doet wat van hem verwacht wordt. Veel van zijn leeftijdsgenoten hebben zich maar wat graag laten vaccineren om weer snel op vakantie of naar het café te kunnen. Hij doet daar niet aan mee. Dapper!
Maar ja, ik weet niet precies wáárom hij zich niet laat inenten (en waarom u het wel gedaan hebt). Daarover kunt u het gesprek voeren. Doe dat dan niet om hem te overtuigen. Dat lukt trouwens niet. Hoe meer druk u uitoefent, des te stelliger zal hij zijn standpunt verdedigen. U gaat het gesprek in met de intentie om naar uw zoon te luisteren. Luisteren is pas luisteren als u niet stiekem iets wilt bereiken. U laat hem uitspreken en laat hem in zijn waarde. Luisteren doet u zonder angst en zonder oordeel.
Als u het gesprek goed wilt voeren, dan vraagt u naar zijn overtuiging en motieven. U proeft ook de gevoelens die daarachter zitten. Is uw zoon ergens bang voor? Is hij ergens boos over? Praat daar dan rustig over door. Als u nog dieper wilt afsteken, brengt u ook ter sprake hoe God en geloof in zijn denkproces betrokken zijn. Vergeet niet dat u in alle rust uw eigen motieven, (geloofs)overtuigingen en gevoelens met hem mag delen.
Als uw relatie dat toelaat, bid dan ook samen met uw zoon om wijsheid. Dat kan met hem apart, maar waarom zou u dat niet gewoon aan tafel doen als gezin? Ook het gebed mag niet stiekem bedoeld zijn om een ander, uw zoon in dit geval, van gedachten te laten veranderen. U buigt sámen het hoofd en verlangt naar de verlichting door de Heilige Geest, Die zowel uw als zijn verstand en hart kan bewerken.
Nog één ding: als u elkaars harten en nieren geproefd hebt, laat het onderwerp dan rusten, behalve als er een bijzondere aanleiding is om het gesprek te heropenen.
Nico van der Voet, docent Christelijke Hogeschool Ede
