Menno de Bruyne: Van der Vlies was een echte bruggenbouwer
SGP-voorlichter Menno de Bruyne herinnert zich Bas van der Vlies als een keiharde werker en een bruggenbouwer. „Hij was met hart en ziel verbonden aan de SGP.”
De Bruyne: „Toen ik begon als voorlichter bij de SGP was Van der Vlies mijn werkgever en noemde ik hem meneer. Ons contact werd steeds persoonlijker. Van der Vlies sprak mij aan als ‘vrind’ en ik noemde hem bij zijn voornaam. Als ik in de Banier over hem schreef, betitelde ik hem soms als ‘baas Bas’. Daar kon hij wel om glimlachen. Zijn pretoogjes tekenden dan zijn gezicht.
Waar Bas van der Vlies was tijdens zijn loopbaan, was ik ook. Ik was zijn schaduw bij debatten, als we op werkbezoek gingen en tijdens belangrijke politieke momenten. Als de telefoon ging bij familie Van der Vlies in Maartensdijk werd er bij voorbaat al geroepen: „Dat zal Menno wel weer zijn.” Nadat Van der Vlies het Kamerlidmaatschap van de SGP neerlegde, hadden we nog regelmatig contact. Ons laatste telefonische contact was twee weken geleden. Hij sprak me toen heel persoonlijk en indringend aan als ‘vrind’ over het ene nodige, in leven en in sterven.
Van der Vlies was een keiharde werker. Hij was zelden ziek. Ook toen hij wat ouder werd, was hij net een locomotief die alsmaar doorstoomde. Hij was met hart en ziel verbonden aan de SGP. Gedoe in de partij ging hem erg aan het hart. Dat was goed merkbaar. Hij was wat meer in gepeins verzonken en verzuchtte vaak: „Ik mag dan partijleider zijn; soms is het meer ‘lijden’ dan ‘leiden’.”
Bas was een echte bruggenbouwer. Ik zei wel eens tegen hem: „Je bent een ingenieur en je hebt geleerd hoe je een brug moet aanleggen. ” Als er meningsverschillen waren, wilde hij de verbinding zoeken in plaats van zaken op de spits te drijven. Dat zou zijn partij alleen maar benadelen, vond hij. Zijn standpunt was dat hij de taak had de partij door allerlei verwikkelingen heen te loodsen.
Bas was mild in zijn opvattingen en kon in rust zijn standpunten verwoorden, maar soms was zijn boosheid zichtbaar. Toen er tijdens een Kamervergadering veel geld beschikbaar werd gesteld voor de sport, maar niet voor de gehandicaptenzorg, sloeg hij met de vuist op tafel. Zo kwaad was hij.
Bas van der Vlies was een man die niet alleen betrokken was bij de partij, maar ook bij het individu. Tijdens de MKZ-crisis, zo’n twintig jaar geleden, belde hij boeren uit de achterban op, waarvan de veestapel geruimd was of moest worden, om ze een hart onder de riem te steken. We zijn zelfs bij enkele bedrijven langs geweest. Dat waren, afgezien van het overlijden van mensen uit zijn omgeving, de meest emotionele momenten die ik met Bas van der Vlies heb meegemaakt.”
