De bondsdag werd gehouden in de Tabernakelkerk in Ede. Thema was ”Verheugd in God”. De dag werd geopend en gesloten door de voorzitter van de mannenbond, ds. C. J. Droger, christelijk gereformeerd predikant te Vlaardingen.

In zijn lezing stond prof. Van den Belt, hoogleraar systematische theologie aan de Vrije Universiteit Amsterdam, stil bij geestelijke vreugde in Bijbels licht. „Vreugde is een van onze fundamentele emoties, gegeven door onze Schepper.” Dit betekent niet dat andere emoties geen plek meer hebben, het Bijbels spreken over onze emoties is evenwichtig, zo gaf de hoogleraar aan.

„Vreugde is een vrucht van de Heilige Geest, vreugde is daarom een kenmerk van genade. Heb ik mij voldoende verblijd in de Heere?” In de brief aan de Filippenzen benadrukt Paulus dat het een opdracht is om ons te verblijden in de Heere. „Vreugde is geen optie, maar een roeping.”

De vreugde in de Bijbel heeft iets blijvends, aldus prof. Van den Belt. „Zij is niet afhankelijk van de uiterlijke omstandigheden. Het is een relationele blijdschap, maar gaat tegelijkertijd dieper dan andere vormen van relationele vreugde. Die vreugde wortelt in het diepste hart van ons bestaan, zij kan zich soms meer uiten in een traan dan in een vrolijke lach.”

De vreugde vindt haar bron in God Zelf, aldus de hoogleraar. „De bron bevindt zich niet in uiterlijke omstandigheden, maar in God. Naast de afsterving van de oude mens is er ook de opstanding van de nieuwe mens. Dan is er een verlangen om God met blijdschap te dienen. De bron van vreugde is de vreugde van God Zelf.”

De vreugde van God blijkt uit de vreugde in Zijn schepping, volgens prof. Van de Belt. Tegelijkertijd spreekt de Bijbel ook over het zuchten van de schepping vanwege de zonde. Het zuchten vertoont het beeld van een bevalling. „Als deze achter de rug is, dan is de droefheid voorbij omdat er een kind geboren is. Zo is het ook met de schepping en de herschepping.”

Gods vreugde blijkt ook uit de verlossing, het Evangelie is een zaak van blijdschap, aldus prof. Van den Belt. Er is blijdschap in de hemel en het Vaderhart van God over één zondaar die zich bekeert. „Als Hij blij is met mij als zondaar, zou ik dan niet blij zijn met, in en om Hem?”

God is niet alleen verheugd over de werken die naar buiten gericht zijn, zoals de schepping, de verlossing en de voleinding, maar ook de Vader, de Zoon en de Heilige Geest vinden vreugde in elkaar. Als voorbeeld noemde prof. Van den Belt Spreuken 8. „De eeuwige Vader verheugt zich in de Zoon van Zijn liefde.”

Ten aanzien van de praktijk benadrukte prof. Van den Belt het belang van kennis en mediteren om zo stil te staan bij geestelijke vreugde. „De Heidelbergse Catechismus zegt dat wij het beginsel van de eeuwige vreugde voelen in dit leven. De overdenking van het toekomende leven helpt ons uitgetild te worden boven de omstandigheden.”