Wang Jiaqi is moeder van een tiener. Hij is dusdanig verslingerd aan online games dat hij de training van zijn ijshockeyteam geregeld overslaat. De keren dat hij buiten actief is, zijn sowieso op de vingers van een hand te tellen. Een goed gesprek voeren met zijn ouders doet hij nauwelijks meer. Het vele gamen trekt een zware wissel op zijn schoolresultaten. Voor het ontwikkelen van een andere hobby heeft de scholier geen ruimte in zijn hoofd. De lichamelijke gezondheid van haar zoon lijdt onder al het gamen, verzucht zijn moeder. Door het vele turen naar een scherm is hij regelmatig aan een nieuwe bril toe.

Staatspersbureau Xinhua tekende het verhaal van Wang op. De vrouw juicht het toe dat Peking perk en paal stelt aan het aantal uren dat minderjarigen mogen gamen. En zij lijkt niet de enige ouder die er zo over denkt.

Zorgen over de gamende jeugd in China zijn niet van vandaag of gisteren. In 2019 verbood het land minderjarigen al om tussen 22 uur ’s avonds en 8 uur ’s morgens online te gamen. Voortaan moesten kinderen en jongeren zich bovendien beperken tot anderhalf uur gamen per dag, met uitzondering van feestdagen. Jonge gamers mochten ook niet meer ongebreideld online aankopen doen binnen de spellen. Kinderen van 8 tot 16 jaar mochten circa 26 euro per maand besteden, 16- tot 18-jarigen het dubbele. Met deze maatregelen wilde China –dat in 2008 als eerste land ter wereld internetverslaving aanmerkte als „klinische stoornis”– voorkomen dat kinderen en jongeren verslaafd raken aan games.

Krap twee jaar later verscherpt de Aziatische grootmacht de regels. Maandag werd bekend dat de autoriteiten hebben bepaald dat minderjarigen niet meer dan drie uur per week mogen gamen. Voortaan mogen jongeren onder de 18 jaar alleen op vrijdagen, zaterdagen, zondagen en feestdagen online gamen en dan ook nog eens alleen tussen 20.00 uur en 21.00 uur.

Hoe is het te controleren dat minderjarigen niet buiten de toegestane tijd gamen?

Peking legt de verantwoordelijkheid om de regels te handhaven bij de aanbieders van games en ziet erop toe dat dit gebeurt. Spelers moeten zich met hun echte naam registreren bij gamebedrijven en hun leeftijd invoeren. De grootste gameproducent van het land, Tencent, introduceerde in juli zijn nieuwste gezichtsherkenningssysteem, Midnight Patrol geheten. Midnight Patrol kan minderjarige gamers herkennen en haalt Chinese kinderen van het netwerk als ze buiten de toegestane tijden om spelen. Het systeem vervangt eerdere technologie waarmee veel gesjoemeld werd.

Waarom vaardigt China deze regels uit?

Formeel vanwege bezorgdheid over gameverslaving. Volgens critici kunnen de maatregelen niet los worden gezien van een soort kruistocht die de Chinese overheid voert tegen technologiebedrijven. Peking vindt dat deze bedrijven te rijk en te machtig worden. Door het strenge beleid van Peking kelderde het aandeel van Tencent op de beurs.

Hoe is het gesteld met gameverslaving in het land?

„Gamen is in China enorm populair”, zei China-kenner Pascal Coppens deze week tegen de Vlaamse publieke omroep VRT. „Er zijn maar liefst 670 miljoen Chinezen die wekelijks gamen. Dat is bijna zoveel als het totaal aantal Europeanen.” Volgens Coppens is een kwart van de minderjarigen in China gameverslaafd en heeft de helft oogproblemen.

Staatskrant The Economic Information Daily bestempelde onlangs gamen als „geestelijk opium.” Het noemde computerspellen „elektronische drugs”, die een „vernietigende invloed” hebben. Het wees op een onderzoek onder zo’n 2000 12- tot 15-jarigen waaruit onder meer bleek dat een kleine 12 procent dagelijks gamet. Van degenen die gamen zegt een kleine 54 procent dat ze het 1 à 2 uur per dag doen; 2,3 procent speelt meer dan 5 uur per dag.

Wat vinden de Chinezen van de nieuwe regels?

Volgens Xinhua juichen ouders en deskundigen op het gebied van opvoeding en jeugdcriminaliteit de regels toe. Een expert zegt tegen het persbureau dat het herhaaldelijk is voorgekomen dat minderjarigen de toevlucht namen tot diefstal of zelfs beroving om zo hun online gamen te kunnen financieren. Ook zouden er jeugdigen door het urenlang achter elkaar spelen psychologische problemen hebben gekregen en gewelddadig zijn geworden.

Problematisch gamegedrag komt niet alleen onder jongeren voor. De eerder genoemde The Economic Information Daily citeert een vrouw die zegt dat ook voor volwassenen games onweerstaanbaar zijn. Haar inmiddels ex-man deed bijna niet anders. „Vroeger zorgden gokken en prostitutie voor huwelijksproblemen, nu drijft gamen gezinnen uit elkaar.”

Valt er wat voor te zeggen om ook in Nederland de gamende jeugd aan banden te leggen?

Volgens een onderzoek uit 2011 is 1,5 procent van de 13- tot 16-jarigen gameverslaafd. Dat komt neer op circa 12.000 jongeren. Jongens zijn veel vaker verslaafd dan meisjes en dit percentage stijgt elk jaar. Waarschijnlijk heeft de coronacrisis het aantal gameverslaafden verder opgestuwd. Volgens analysebureau Newzoo steeg de omzet van de gamebranche in Nederland vorig jaar naar 1 miljard euro, een verdubbeling ten opzichte van 2015 en 20 procent meer dan 2019.

Een site als gameninfo.nl van het Trimbos instituut bevat diverse tips over hoe gamen in de hand gehouden kan worden. Behalve dan dat het afgeraden wordt om kinderen tot 12 jaar langer dan 2 uur per dag te laten gamen, is het echter tevergeefs zoeken naar een antwoord op de vraag hoelang oudere kinderen per dag of per week mogen gamen. Het gemiddelde aantal uur dat fanatieke hobbygamers per week gamen is 14 uur.

Dat de overheid à la China het gamen een halt wil toeroepen, is in Nederland ondenkbaar. Westerse samenlevingen zien het als de verantwoordelijkheid van ouders, verzorgers en onderwijzers om minderjarigen gezond gamegedrag bij te brengen.

Blijft het voor de Chinese jeugd bij de huidige aanscherping van de regels?

Tencent vindt dat er in de sector een discussie moet komen over hoe wenselijk het is dat 12-minners online kunnen gamen. Het is niet uitgesloten dat hier op termijn nieuwe regels uit voortvloeien.