Welk een macht en welk een vermogen heeft onze God! Wij vinden het hier in een beeld uitgesproken: „Die de bergen vastzet door Zijn kracht, omgord zijnde met macht.” Hij is als een held, uitgerust met zodanige macht, die onweerstaanbaar, onwrikbaar, onuitputtelijk is, alles verwoestend en omverwerpend wat zich daartegen in de weg stelt.

Met de bergen zijn de koninkrijken en vorsten­dommen bedoeld, en de Heere bevestigt ze in Zijn macht, wanneer Hij wil en waar Hij wil. Maar daar­entegen, waar Hij wil, zinkt een gehele berg weg in de afgrond. De bergen staan alleen door Zijn macht vast.

Laten we dit in hart en geheugen inprenten, dat onze God met zo’n macht bekleed is. Zie hier naar de bergen: wanneer de Heere God ze niet in Zijn hand droeg, zouden ze in de aarde verzinken. Zo doet de Heere ook met de koninkrijken: als Hij ze loslaat, dan vallen zij als lood ter aarde. Bevestigt Hij ze, dan staan ze onwrikbaar. Dat wordt gepre­zen in onze God en Heere.

U moest eens be­luisteren het bruisen van de zee, het woeden van haar golven! Wat is nodig om dit bruisen en woeden te stillen? Het is wonderlijk! De Heere doet het door enkele kleine zandkorrel­tjes. Daarmee houdt Hij de gehele zwaarte en macht van de zee tegen. Zo oefent God de Heere Zijn macht uit.

H.F. Kohlbrugge,
predikant te Elberfeld

(”Van oorlog en vrede”, 1870)