Ouderling C. Pronk (73) herinnert het zich nog goed, hoe ’s zondags drommen mensen naar een van de Scheveningse kerken liepen. „Regen of geen regen.” Die tijd is al lang voorbij. „Eind jaren zestig, begin jaren zeventig, ging het hier bergafwaarts. De kaalslag begon. Nu zie je op zondag nog maar een enkeling naar de kerk gaan.”

Pronk, Scheveninger van geboorte, is al bijna 38 jaar ouderling. Alle predikanten die de gemeente dienden, maakte hij mee: ds. J. C. van Ravenswaay (1951), ds. G. Bouw (1967), ds. P. van Zonneveld (1989), ds. G. J. Capellen (1994), ds. W. E. Klaver (2009) en –sinds 7 juli 2018– ds. W. L. van der Staaij. „Ik ging op catechisatie bij ds. Van Ravenswaay. Hij was een strenge dominee. Maar je leerde je vragen wel.”

Stoelen

De Scheveningse cgk werd op donderdag 18 juli 1946 geïnstitueerd, „door het instellen der ambten”, aldus de scriba destijds. De consulent, ds. M. W. Nieuwenhuijze van ‘moedergemeente’ ’s-Gravenhage-Centrum, bediende het Woord vanuit Zacharia 4:10: „Want wie veracht den dag der kleine dingen?”

De nieuwe gemeente telde op dat moment 232 leden. In de jaren die volgden, groeide dat aantal tot bijna 900. Ouderling Pronk: „De kerk zat helemaal vol. Op een gegeven moment moest de koster dan stoelen bij gaan zetten.”

Diaken A. J. H. Bargeman (32) weet het „alleen maar van horen zeggen.” De laatste vijftien jaar schommelt het aantal leden rond de 200. „Het heeft zich gestabiliseerd.” Leden komen ook uit de omgeving. „Maar het grootste gedeelte woont nog altijd in Scheveningen en Den Haag.”

In de jaren tachtig vergrijsde de gemeente, zegt Pronk. „We zijn dankbaar dat we nu naast 120 belijdende leden ruim 80 doopleden hebben.” Bargeman: „En er mogen nog steeds trouwdiensten zijn en kinderen worden gedoopt. Gelukkig, want mede daarom kan ook de reformatorische Eben-Haëzerschool in Den Haag het hoofd nog boven water houden. Al werd er juist zondag voorbede gevraagd vanwege het personeelstekort.”

Levenseindekliniek

Een dorp is Scheveningen niet meer, het is overvleugeld door Den Haag. Hoe is het om gemeente te zijn in een grote stad? Ds. Van der Staaij, die ook is aangeschoven: „Hier om de hoek staat de Levenseindekliniek, en vijf minuten van de Thaborkerk vandaan bevindt zich een abortuskliniek. Dat is zo aangrijpend. Ik moet echt weleens denken aan de gemeenten in Klein-Azië.” Diaken Bargeman: „Het contrast is groot. Dat vraagt ook veel, zeker van jongeren.” Ouderling Pronk: „Daarom ben je er ook zo blij mee dat dit jaar negen jonge mensen voorin de kerk hun jawoord gaven.”

Enige samenwerking is er met de gereformeerde gemeente Den Haag-Scheveningen. Bargeman: „Onze -12- en +12-verenigingen trekken gezamenlijk op.”

Bijzonder noemen Pronk en Bargeman het dat de gemeente nog altijd een eigen predikant heeft. Pronk: „Ds. Van der Staaij preekte intrede met de woorden uit Openbaring dat de Heere een geopende deur heeft gegeven, die niemand kan sluiten. Met die woorden deed ook ds. Van Zonneveld intrede. Zondag zongen we: „Herdenk de trouw, aan ons voorheen betoond.” Dan bid ik: „Heere, wilt U daarmee doorgaan? Ook onder mijn kinderen en kleinkinderen, en de hele gemeente?””