Aan de gevel van het domineeshuis aan de Burgemeester Janssenstraat hangt een bordje met de tekst: ”Hervormde pastorie, rechthoekige kerkelijke dienstwoning, onder een zadeldak. Rechts bevindt zich een lager poortgebouw, het koetshuis”.

In de pastorie (uit 1723) woont Andrea Willems met haar gezin. Ze loopt door de 60 meter diepe ommuurde achtertuin naar het kerkje. Links van de kerk ligt de begraafplaats. De grafstenen rond de kerk zijn jaren geleden geruimd, maar de graven liggen nog in de grond. De grafstenen zijn bijeengebracht in een hoek van de begraafplaats achter de rooms-katholieke Sint-Martinuskerk.

Een witte steen

De kerkzaal is leeg. Er staan een paar stapels witte kuipstoeltjes. Onder het orgel is een witte tegel aan de muur bevestigd: ”En Ik zal hen een witte steen geven en op die steen een nieuwe naam geschreven welke niemand weet dan die hem ontvangt”.

De muren zijn wit. De vloer is van grijze tegels. Het gewelf is afgedekt met akoestisch linnen. Tegen de ene muur hangt een houten bord met de ”Geschiedenis van Reformatorisch Beek”, te beginnen bij 1520, toen vanuit het Maasdal de Reformatie doorbrak, tot en met 2004, toen de protestantse gemeente Geleen-Beek-Urmond begon.

Er hangt ook een bord met alle namen van de ”reformatorische calvinistische predikanten” die de gemeente hebben gediend, te beginnen met Theodorus Groenius (1651), tot en met Johanna Zuidema (2003).

De kanselkuip is leeg. Er liggen geen Bijbel en geen liedboek meer. Links van de preekstoel hangt de tekst van het Onze Vader.

Andrea Willems houdt van het kerkje, maar niet om religieuze redenen. „We waren van huis uit rooms-katholiek, maar zijn niet praktiserend.” Ze verhuurt het gebouw nu voor exposities, recepties, uitvaarten, communiefeesten of burgerlijke huwelijksvoltrekkingen. Daarnaast houdt de protestantse gemeente Geleen-Beek-Urmond er nog eenmaal per maand een dienst. Deze diensten worden echter steeds minder bezocht, waardoor verwacht wordt dat in 2023 de laatste kerkdienst een feit zal zijn.

„Dit is een uniek gebouw, zó bijzonder. We zoeken naar een nieuwe bestemming, maar zullen het nooit van de hand doen. Een nieuwe bestemming moet wel passen bij het gebouw. Hier hebben mensen hun diepste overtuiging beleefd, je mag er dus niet van alles mee doen. Dit mag geen nachtclub, geen kroeg en geen disco worden. Een kerk is niet voor alle doeleinden geschikt. Een horecabestemming zou nog het mooiste zijn.”

Orgel naar Middelburg

Op de galerij staat een eenklaviersorgel, in 1776 gemaakt door de Vlaamse orgelmaker De Rijckere uit Kortrijk. Het is in Nederland een van de twee overgebleven orgels van deze orgelbouwer. Het andere instrument staat in de Oostkerk te Middelburg. De nieuwe Stichting De Rijckere-1776 wil het orgel nu naar Middelburg halen om het een plaats te geven in de oudkatholieke Sint-Augustinuskerk. Dan zouden beide laatste overgebleven orgels van De Rijckere op loopafstand van elkaar in Middelburg staan.

Het Leopoldskerkje is ontworpen door architect H. Konings, schrijnwerker te Roermond. De kerk is voor het laatst gerestaureerd in 1961.