Meteen als je de Eendracht over bent, zie je rechts de nieuwe kerk staan: tegenover een winkelcentrum, omringd door een begraafplaats en een groengebied.

Het gebouw heeft het model van een Zeeuwse schuur, met donkerrode stenen en grijszwarte leien op het dak. Aan de achterzijde is een kruis in de stenen zichtbaar. Links, waar zich de zalen bevinden, is het complex lager. Het vooraanzicht heeft een glazen entree, een glaspartij met daaromheen een witte rand en een wit torentje voor een mogelijke luidklok. Naar de kant van de begraafplaats toe zijn er hoge ramen.

„We zitten hier tussen de levensmiddelen en het einde van het leven”, zegt ds. W. F. ’t Hart, predikant van de gemeente, verwijzend naar het winkelcentrum en de begraafplaats. „Het kerkgebouw is open naar de wereld en heeft vensters naar de sterfelijkheid.”

Het interieur van De Levensbron is licht, door het vele invallende licht, de wit gestuukte wanden en het grotendeels witgeverfde houtwerk van het liturgisch centrum. In de kerkzaal staan 208 stoelen met groene kussens en Bijbelleggers. In de zaal die erbij getrokken kan worden, staan zestig stoelen met blauwe kussens, berekend op de groei van de gemeente.

De kanselbijbel ligt open bij Johannes 2, het Bijbelhoofdstuk waar ds. ’t Hart het laatst uit gepreekt heeft. De eerste keer dat de Bijbel in deze kerk openging, was tijdens de Thoolse biddag, op 24 februari. Toen preekte hij over het Brood des levens (Johannes 6).

De predikant hoopt dat er in september gelegenheid is voor een officiële opening van De Levensbron. Hij is van plan dan te preken over Openbaring 21:6-8, waar het gaat over de fontein van het water des levens.

De gemeente heeft ruim zestien jaar gekerkt in het Calvijn College. Ds. P. D. van den Boogaard citeerde tijdens de laatste dienst in dat gebouw Daniël 9:18 en 19, waarover gepreekt werd tijdens de eerste dienst in 2004.

„We zijn blij dat we een eigen kerk mogen hebben”, zegt ouderling-kerkvoogd Hakvoort. „Het is wonderlijk gegaan.” Hij vertelt dat rond 2013 de wens opkwam voor een eigen kerkgebouw. „Er zijn veel blokkades geweest. We hadden geen geld en geen locatie.” Over de locatie is veel te doen geweest. „Eerst zouden we in een oude school terechtkunnen, maar dat ging op het laatste moment niet door. Daarna hadden we een optie op dit groene terrein, maar dan aan de andere kant, bij de aula van de begraafplaats. De omwonenden waren er niet blij mee. Daarna is de locatie op de tekening verplaatst naar hier. Het betekende wel dat een grote boom die hier stond, verplaatst moest worden –kijk, daar staat hij nu–, dat het terrein groen blijft en dat er geen parkeerplaatsen komen. De kerkgangers parkeren aan de overkant van de weg, bij het winkelcentrum. Daar is op zondag ruimte genoeg.”

De verhouding met de buurt is goed, zegt Hakvoort. „Wij zorgen voor vergroening van de ruimte achter de kerk. Voor de eerste dienst hebben we de omwonenden geïnformeerd. Ze krijgen een uitnodiging voor de officiële ingebruikname. Als er weer mogelijkheden zijn, willen we speciaal voor hen een inloopdag houden.”

Een ander probleem vormden de financiën. „De kosten werden eerst begroot op 800.000 euro. Dat was al heel wat voor onze kleine gemeente, die hoofdzakelijk bestaat uit jonge gezinnen, die toch al voor veel kosten staan. Later kwam het totaal uit op 1,1 miljoen euro. De kerk staat er en de gemeente heeft het opgebracht. Het is een wonder.”