Tienermoeders verdienen steun en begrip
Onzeker, impopulair en allesbehalve vlot. Zo voelt Tara Boxman (35) zich in haar puberteit. Als 16-jarig ”Jehova’s getuigen-meisje” raakt ze onbedoeld zwanger en besluit haar kind te houden.
Van liefde of verliefdheid is geen sprake. Wel geeft de vriendschap met Gertjan Tara enig aanzien. Dit verdampt volledig als Tara’s buik groeit. Er wordt over de tienermoeder gefluisterd en ze krijgt van alles naar haar hoofd geslingerd. Ze zal in de goot belanden, ze vergooit haar leven en kan beter kiezen voor abortus. Niemand zou het in zijn hoofd halen dergelijke ongezouten meningen tegenover een 30-jarige zwangere vrouw te ventileren, maar tegen een tienermoeder mag je blijkbaar alles zeggen, schrijft Boxman in ”Van tienermoeder naar zakenvrouw”.
Haar vriend wil vanwege de zwangerschap niets meer van Tara weten en neemt geen verantwoordelijkheid voor hun kind. De auteur trekt de pijnlijke conclusie dat niemand –jong of oud– haar destijds feliciteerde met de zwangerschap en haar ondersteunde. Terwijl zij zelf naar de komst van haar dochter uitkeek.
Slechte relatie
Aan de zwangerschap gaat een jeugd vol onrust en spanning vooraf. Mede door het ongelukkige huwelijk van Boxmans ouders en de slechte relatie met haar moeder. De auteur stelt vast dat de gang van zaken thuis niet strookte met wat er over een Bijbels gezin in de boeken van de Jehova’s getuigen staat.
Na de geboorte van Yarah volgen jaren met diverse studies en banen, woonadressen her en der in het land, terugkeer naar en een definitief vertrek bij de Jehova’s getuigen.
Als trotse jonge moeder voelt Boxman regelmatig de neiging om een middelvinger naar haar omgeving op te steken, omdat ze in haar optiek gaat slagen – wat anderen daar ook van denken. Tegelijkertijd groeit vanbinnen de wanhoop, omdat ze zich niet sterk genoeg voelt om alle verantwoordelijkheden te dragen. Dat gevoel probeert ze te overschreeuwen met drank, seks en een grote mond. Wanhopig zoekt de jonge moeder naar een luisterend oor en begrip. Treurig genoeg moet ze later concluderen dat niemand zag hoe het écht met haar ging
Boxman blijft knokken en schopt het op haar 28e tot commercieel directeur. Inmiddels runt ze haar eigen marketingbureau ”Miss Business” en is ze finalist in de Rotterdamse Zakenvrouwverkiezing 2020, waarvan het slotevenement vanwege corona is doorgeschoven naar dit jaar. Dankzij een spermadonor krijgt ze een tweede dochter, Julie. De verschillen met de eerste zwangerschap zijn levengroot. Nu kijkt niemand Boxman raar aan, ze ontvangt felicitaties en omstanders tonen belangstelling.
Eigen paradijs
Boxman heeft een pakkende schrijfstijl. Soms kiest ze pittige bewoordingen. Ook in haar spreken over God. Ze typeert de Bijbelse norm als een op angst gebaseerde richtlijn en ze is vernietigend in haar oordeel over de Jehova’s Getuigen. In haar beleving liggen binnen deze gemeenschap leer en leven mijlenver uit elkaar en ze heeft bij de Jehova’s Getuigen niets gemerkt van het in praktijk brengen van Gods liefde. De ondertitel van haar boek –Hoe een Jehovah-meisje haar eigen paradijs creëerde– is in dit opzicht veelzeggend. Voor God is in dit paradijs geen plek.
Het is prijzenswaardg dat Boxman als 16-jarige besloot om haar kind te houden. Moedig dat ze door dik en dun is blijven knokken. Ook voor Yarah.
De auteur houdt haar lezers een spiegel voor en roept ertoe op om tienermoeders onvoorwaardelijk te steunen. De praktijk blijkt weerbarstig: „We verwachten van jonge moeders dat ze de perfecte ouder zijn, alles opzijzetten voor hun kind en hun eigen natuurlijke ontwikkeling en behoeftes negeren. We verwachten meer van ze dan van volwassen ouders, maar we nemen ze in geen enkel geval serieus. En als ze wél slagen in het leven, blijven we benoemen dat ze écht een uitzondering zijn. Dat is niet zo.”
Boekgegevens
Van tienermoeder naar zakenvrouw, Tara Boxman; uitg. Miss Business; 200 blz.; € 21,99