Als boekenredactie hebben we de tien mooiste geselecteerd, met als extra een gedicht van een 13-jarige.

Omdat er opnieuw veel gedichten zijn ingestuurd is besloten om een top drie te kiezen die op vrijdag 10 april in de cultuurbijlage van het Reformatorisch Dagblad op papier worden afgedrukt. Het gaat om ”Pasen” van Lianne Verhelst uit Gouda, ”De zon schijnt en de vogels fluiten” van Levi Mokken (pseudoniem) en ”het briefje bij de soep” van Marcel Zandee uit Leusden.

De elf gedichten zijn hieronder te lezen.

Pasen

Vandaag maakt hij een wandeling,

steeds weer voorbij hetzelfde raam.

De weg is leeg, het park verlaten

en overal zijn stille straten.

De deurbel echoot door het huis.

Hij schudt zijn hoofd, nu geen bezoek,

het is niet veilig meer daarbuiten,

hij kan de boel maar beter sluiten.

Hij draait als de discipelen

de deuren stevig op het slot

en niets, en niemand komt hierbinnen.

– Behalve God.

Lianne Verhelst, Gouda

De zon schijnt en de vogels fluiten,

maar alles is zo anders dan onlangs.

Daar zitten wij in eigen huis in isolatie,

wij roepen naar omhoog, de hemel hoort

Hoe lang zal dit nog duren,

wie overleeft de dood?

De zon dooft en de vogels zwijgen,

en alles is zo anders dan zojuist.

Daar hangt Hij aan een hout in isolatie

te roepen naar omhoog, de hemel zwijgt

Heel lang zal dit niet duren,

Hij overwint de dood!

Levi Mokken (pseudoniem)

het briefje bij de soep

persoonlijk ken ik u niet mevrouw

maar dat maakt niet uit

ik weet op dit moment genoeg

op meer dan anderhalve

meter afstand voel ik met u mee

heb helaas ervaring - vier jaar terug

komen de muren ook op u af?

zou u er soms wel in willen klimmen?

ik af en toe wel

al het nieuws is te pijnlijk

ze klessebessen

en kissebissen wat af

maar twee dingen zijn voor u belangrijk

zorgvoormijnman en blijfthuis

en dan zo’n hesjtek ervoor

ik hoop dat de soep mag smaken

hij is dubbel getrokken

u moet wel blijven eten hoor

morgen maak ik macaroni

met extra spekjes voor u

misschien fleurt u wat op

groetjes van Riet

van negen huisjes verder

(of tien kan ook)

Marcel Zandee, Leusden

In isolement

Leegstaand godsgebouw,

God, waarom verlaat Gij Mij?

Bitt’re lijdenstijd.

Paul de Korte, Gouda

(Haiku is een vorm van Japanse dichtkunst, geschreven in drie regels waarvan de eerste regel 5,de tweede regel 7 en de derde regel weer 5 lettergrepen telt.)

Isolement

Ik zit alleen

in mijn woondoos.

Probeer de kou buiten te houden,

het virus dat naar binnen wil

met grijparmen zoekend naar

tevredenheid, geluk en gezondheid.

Ik zit alleen

in mijn hoofddoos.

De angst wil er niet uit,

maar niemand mag dat merken.

Ik ben ook niet vitaal,

wel klein en afhankelijk.

Ik zit alleen

in mijn gebedsdoos.

Vertwijfeld gooi ik het er uit,

schreeuw in mijn onmacht.

Maar ben niet alleen,

weet me geliefd, gehoord.

Dirk Vethaak, Ermelo

Nu we even banger zijn

dan anders

bloeien net als vorig jaar

narcissen

(denk ik)

op de Albert Schweitzerlaan.

Pimpelmezen

zullen weer hun nesten bouwen

in de wijdvertakte hazelaar.

En

in de kranten

heb ik van de week gelezen

dat de oorlog ook gewoon

is doorgegaan.

Dirk Mout, Rotterdam

Opa’s wereld

Verstild en verstard

is mijn rustige leven.

Zwijgend en leeg

liggen grauwe straten

achter mijn glanzende raam.

Vergeten ben ik en

de stem van het vogeltje

is allang verstomd.

Niemand wacht op mij.

Tot,

op dansende voetjes

mijn meisje daar komt!

Doorschijnend dichtbij

tikt haar vinger

tegen het venster.

Zij roept met stralende ogen:

Ik hou van u.

Dag liefste opa,

ik denk aan u.

Dan breekt de glazen muur.

Nelleke Wander, Dordrecht

Kyrie eleis

Om twaalf uur kijk ik door de stille straten

Geen stem, geen moeders, niemand is op reis

Is dit nu, wat men noemt, door God verlaten?

Kom over Heer, en help

Kyrie eleis.

De zeis gaat rond, geen land ontkomt dit maaien

De hemel grauwt, na blauw nu toch het grijs

Is dit míjn straf op al het grijpen, graaien?

O God, vergeef mij toch

Kyrie eleis.

De dorsvloer wacht, en lijkt nu snel gekomen

Daarna de zeef, de wan, ik hoor gekrijs

Mijn plaats op de IC werd weggenomen

Mijn naaste bidt mij toe

Kyrie eleis.

Straks breekt mijn oog op nieuwe, groene toppen

U zegt mij lente toe in Úw paleis

Genade is bij U niet af te stoppen

Kom over Heer, en red

Kyrie eleis.

Als dan ontmoeten weldra aan zal breken

Was U mij vóór, tegen een hoge prijs

Uw Paasgroet luidt: geen angst! ‘K zal Mij niet wreken

Want ook voor jou geldt ruim

Kyrie eleis.

Remo Welling (pseudoniem)

Thuisisolatie

Lente buiten; herfst binnen

Omgekeerd leven

Herman van Brenk, Zeist

(Haiku is een vorm van Japanse dichtkunst, geschreven in drie regels waarvan de eerste regel 5,de tweede regel 7 en de derde regel weer 5 lettergrepen telt.)

Isolement

Is er dan geen kudde of karavaan

om mee te vertrekken, een kartonnen doos

om in te ontsnappen, open te gaan

in een post sorteer plek,

om echte mensen te ontmoeten.

Is er dan geen koek of koffiekan

om samen te delen, een koude pannenkoek

om in op te rollen, heel te blijven

in kakel vershoudfolie,

om echte mensen te ontmoeten.

Is er dan geen kapel of kerkbank

om in te knielen, een kleine kaars

om te ontsteken, neer te dalen

in catacomben,

om echte mensen te ontmoeten.

Is er dan geen kast of kruipruimte

om in te schuilen, een houten kruis

om bij te huilen, te buigen

in een binnen kamer

om De Mens te ontmoeten.

Gerdien Waterman, Den Haag

Ik zit thuis

Ik zit thuis

door een molecuul

nooit geweten

hoeveel kracht het had

Ik zit thuis

door celdeling

nooit gedacht

hoe snel het kon gaan

Ik zit thuis

door een virus

nooit vermoed

dat het zou komen

Ik zit thuis

de scholen gesloten

nooit uitgeleerd

het gaat thuis verder

Ik zit thuis

de leraren mailen

nooit uitgemaild

ze blijven maar komen

Ik zit thuis

huiswerk stroomt binnen

altijd bezig

genoeg te doen!

Anne-Marthe Westmaas (13 jaar), Arnemuiden