Het Vrijthof ligt er in de herfstzon prachtig bij. Dit is hét plein van Maastricht, omzoomd door eetcafeetjes en dure restaurants. De romaanse Sint-Servaas en de protestantse Sint-Jan staan broederlijk naast elkaar, alsof er nooit godsdiensttwisten zijn geweest. Wel raar, die steeg die ertussen ligt: Het vagevuur, heet die. Wie verzint zoiets!Op de trap van de Sint-Servaas zit een jonge vrouw in de zon. Of ze wel eens de Bijbel leest? „Meneer, dat interesseert me vandaag niet.” Een lange jongen staat natuurlijk mobiel te bellen. Een ouder echtpaar is bezig met het afbreken van een kermistent. Of ze een Bijbel thuis hebben? „Als ik u niet voor ’t hoofd stoot, meneer, we hebben geen tijd. Da’ kun ge toch zelf zien.”

Eduard (66) is een Belg. Diagonaal steekt hij het Vrijthof over. Hij moet thuis wel ergens een Bijbel hebben, zegt hij. Erin lezen doet hij zelden. „Ik houd wel van kapellekes, van de rust die daar is. De wereld is zo’n chaos. De maatschappij heeft geen antwoorden meer op alle vragen.”

Dat er een bovennatuurlijke kracht is, dat gelooft Eduard wel. „Deze wereld heeft zichzelf niet kunnen organiseren. Maar, de wereld heeft hoe dan ook geen veerkracht meer. Ik zie het donker in. Het is benauwend. Staat dat allemaal in de Bijbel? Da’s ook apart!”

Een jongeman: „Komt er een Nieuwe Bijbelvertaling? Lijkt me heel goed. Als zo’n dik boek voor de mensen vroeger van levensbelang is geweest, dan zal het nu nog wel belangrijk zijn.” Leest hij zelf wel eens in de Bijbel? „Zelden. Misschien moest ik ’t eens meer doen.”

Uitbundig valt de zon over het Vrijthof. Twee parkeerwachters van de gemeente steken druk redenerend het plein over. De ene is moslim, wil niet met zijn naam in de krant. „De Bijbel en de koran bedoelen hetzelfde. Het gaat allemaal over dezelfde God.”

De ander is nog rooms gedoopt, wil evenmin met zijn naam in de krant. Hij heeft geen Bijbel thuis. „Meneer pastoor las ons vroeger wel voor uit de Bijbel. Het kan volgens mij ook wel zonder Bijbel.” Zou er na dit leven nog iets anders zijn? „Ik geloof wel dat er iets is, het kan toch niet zomaar afgelopen zijn. Maar wat?”

Thomas (31) zit op een terras de NRC te lezen. Hij heeft thuis nog ergens een Bijbel, zegt hij. Lezen doet hij er nooit in, maar hij veronderstelt wel dat er iets belangrijks in zal staan. Veronderstelt hij ook dat in de Bijbel iets staat over de verhouding tussen God in de hemel en Thomas op het Vrijthof? „Eh, nee, dat lijkt me al te stug.”

Op een hoek van het plein pakt een jonge vrouw haar fiets uit het parkeerrek. Hanneke heet ze, en ze is 20. Heeft ze gehoord over een Nieuwe Bijbelvertaling die volgende week wordt gepresenteerd? „Dat heb ik wel ergens gelezen”, klinkt het snedig. „Mijn ouders lezen wel eens in de Bijbel.” En Hanneke? Lachend fietst ze van het Vrijthof weg.

Een mevrouw staat op de bus te wachten. „De Bijbel? Nee, ken ik niet, lees ik niet, zegt me niks. Een NBV, o best hoor. Iets na dit leven? Nooit over nagedacht, maar dat zal wel niet veel zijn.”

Over de kinderkopjes rammelt het treintje van de VVV. Een Vietnamese staat in een karretje loempia’s te bakken. Is er iets dat haar in de Bijbel aanspreekt? „Bijbel, wat is dat? Dat ken ik niet.”

Twee mannen van de gemeentelijke reinigingsdienst staan de putjes van het Vrijthof weer mooi schoon te maken. De een zegt niks. De ander zegt: „Ik geloof dat oma een Bijbel had, wij niet. Maar, meneer, ik doe verder niemand tekort.”

Uit de spelonk van de parkeergarage komen twee jonge dames omhoog. Ergens zégt het hun iets, een Bijbel, maar ze kunnen er zich niet direct iets bij voorstellen. Diepe rimpels in het voorhoofd. Weten ze misschien wie de eerste mensen waren? Giechelend: „De éérste mensen! Goeiedag! Hoe moeten wij dat nou weten.”

Bij de Sint-Servaas staat een oude man een kunstwerk te bewonderen. Daar staat een tekst op: ”Kom, wij gaan naar het huis van de Heer, Psalm 122”. Het kunstwerk doet hem iets, dat kun je zien. Weet hij wat dat is, Psalm 122? „Dat staat in de Bijbel. Daar bewaar ik goede herinneringen aan, als aan een dierbaar verleden.” Léést hij nog in zo’n Bijbel? „Pas heb ik ”Het verhaal gaat…” van Nico ter Linden gelezen, maar dat deed me weinig. Ik houd van iets dat authentiek is. Komt er een nieuwe bijbelvertaling? Ik ben bereid om me bij te laten praten.”

Herman heet de oude man, 86 is hij. „Ik kom er gewoon niet aan toe”, zegt hij, „om de Bijbel echt te gaan lezen. Dat is voor mij een veel te grote kluif.”

Gelooft Herman in Jezus, de Zoon van God? „Ik geloof dat er een historische Jezus is geboren in Bethlehem, dat er een historische Jezus is gekruisigd op Golgotha.” En dat er een historische Jezus ten hemel is gevaren? „Welaan, dat lijkt me ál te naïef.” Weet Herman wat het eerste bijbelboek is? Resoluut, terwijl hij wijst met de punt van zijn kromme stok: „Genesis.” En het laatste bijbelboek? Triomfantelijk: „Openbaring.”

Hij wijst nog een keer op de tekst uit Psalm 122: „Dat ga ik thuis dus wel opzoeken. Kijken of het wel klopt. Ik heb me al te veel voor de gek laten houden.”

Woensdag verschijnt de Nieuwe Bijbelvertaling. Ze hebben er in Mestreech nog weinig sjoege van.

Op woensdag 27 oktober verschijnt de Nieuwe Bijbelvertaling (NBV). Vooruit lopend daarop vragen we op vijf grote locaties aan voorbijgangers naar hun mening, over bijbelbezit, over bijbellezen, over bijbelvertaling. Vandaag deel 1: Het Vrijthof in Maastricht. Vrijdag deel 2: De Dam te Amsterdam.