Harbers verwacht val om misdaad asielzoekers
De uit een rapport weggelaten cijfers van ernstige misdrijven door asielzoekers kosten staatssecretaris Mark Harbers (Asiel) de kop, denkt hij zelf. Hij verwacht dat het debat in de Tweede Kamer over die kwestie "zijn laatste" als staatssecretaris zal zijn.
Harbers maakte vorige week dinsdag bekend van hoeveel delicten asielzoekers vorig jaar werden verdacht. Het was voor het eerst dat hij zulke cijfers verstrekte, na lang aandringen van veel partijen. Van lichte vergrijpen als winkeldiefstal rapporteerde de staatssecretaris precieze aantallen. Maar zware misdrijven schaarde het ministerie onder het kopje ‘overig’, waardoor onzichtbaar bleef hoe vaak asielzoekers van ernstige delicten werden verdacht. En dat terwijl de politie die cijfers wel apart had aangeleverd, zo bracht De Telegraaf aan het licht.
Meerdere ambtenaren hebben herhaaldelijk gewaarschuwd dat de weergave van de misdaadcijfers niet in de haak was. Maar naar hen is niet geluisterd, zegt Harbers. Hij had de Kamer eerder ten onrechte verteld dat de misser over het hoofd was gezien.
Er is volgens de staatssecretaris “geen aanwijzing om te denken dat dit met een bewuste bedoeling is gebeurd. Maar die verkeerde afweging weegt politiek zwaar”. Hij zegt daarnaast dat de Kamer al jaren hamert op openheid over de misdaadcijfers. Voordat hij zijn conclusies trekt, wil hij “echter eerst nog verantwoording afleggen in de Tweede Kamer”. Dat debat volgt waarschijnlijk later op de dag.
Harbers zou de vierde VVD’er zijn die de afgelopen jaren is gesneuveld op het ministerie van Justitie en Veiligheid, dat in 2010 juist op aandringen van de VVD werd opgetuigd. De ministers Ivo Opstelten en Ard van der Steur en staatssecretaris Fred Teeven gingen hem voor.
De 50-jarige Harbers werkt al jaren aan het Binnenhof. De econoom was jarenlang de rechterhand van VVD-minister Gerrit Zalm en kwam in 2009 in de Kamer. Daar maakte hij vooral naam als financieel specialist.
Bij het aantreden van het derde kabinet-Rutte in 2017 kreeg Harbers de beruchte portefeuille Asielzaken. De klus werd nog bemoeilijkt door de grote onenigheid tussen de vier regeringspartijen over bijvoorbeeld het kinderpardon. Harbers moest in januari onder druk van de drie coalitiepartners slikken dat honderden kinderen die Nederland eigenlijk hadden moeten verlaten, toch mochten blijven.
