Komende periode cruciaal voor band NGK met andere kerken
In de komende maanden wordt duidelijk of de banden tussen de Nederlands Gereformeerde Kerken enerzijds (NGK) en de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKV) én de voortgezette Gereformeerde Kerken in Nederland (VGKN) anderzijds, hechter worden.
Dat concludeert ds. K. Muller, schrijver van het jaaroverzicht in het vrijdag gepubliceerde Informatieboekje 2017 van de NGK.
De relatie tot andere kerken vormt zowel een bespreekpunt binnen de NGK, als binnen de GKV en de VGKN. De band met de GKV wordt steeds hechter, aldus ds. Muller. Plaatselijk gebeuren er dingen die „tot enkele jaren geleden niet voor mogelijk werden gehouden.” Hij vraagt evenwel aandacht voor de verwerking van de scheuring van 50 jaar geleden, waarbij een deel van de GKV-leden buiten het kerkverband kwam te staan en zich later Nederlands gereformeerd ging noemen. „Krijgt de pijn die broeders en zusters over en weer met zich meedragen een plek? (…) En vindt er dan iets plaats dat wijst op verzoening?”
Ds. Muller ziet uit naar 18 mei, het moment waarop de GKV-synode spreekt over de kerkelijke eenheid tussen GKV en NGK. Een meerderheidsvoorstel van deputaten kerkelijke eenheid van de GKV neemt alvast een voorschot daarop, zo legt hij uit. Zij bepleiten het over en weer tussen GKV en NGK beroepbaar maken van predikanten en het aanvaarden van elkaars leden. Dat er bij de GKV ook een kritiek is op de toenadering tot de NGK begrijpelijk, aldus ds. Muller. „Het is van belang om de weg naar en met elkaar zorgvuldig, geduldig en met vertrouwen te bewandelen.”
De VGKN worden met de vraag geconfronteerd of ze als klein kerkgenootschap zelfstandig willen voortbestaan, zo concludeert de kroniekschrijver. In de NGK-regio Noord –waarbinnen zich geografisch gezien vier van de in totaal vijf VGKN-gemeenten bevinden– zijn er inmiddels contacten. De Emmeloordse predikant ds. T. A. Viezee verrichte vorig jaar hulpdiensten in de vgkN in Noordwolde. Volgens ds. Muller zou het een optie kunnen zijn dat de VGKN op termijn een min of meer zelfstandige regio (classis) binnen de NGK gaan vormen.
Op het gebied van kerkelijke eenheid met de Christelijke Gereformeerde Kerken (CGK) ligt verwijdering op de loer, nu de CGK-synode afstand nam van onder meer het toelaten van vrouwen in de ambten en homoparen aan het avondmaal in de NGK, aldus ds. Muller. „Ik vermoed dat een en ander in ieder geval een rem zal zetten op de verdere ontwikkelingen in de samenwerking tussen de beide kerkverbanden.”
De landelijke vergadering van de NGK concludeerde in 2016 geen ruimte te zien voor het bevestigen in de ambten van leden die in een homoseksuele relatie leven. Inmiddels blijken toch drie plaatselijke gemeenten bereid hiertoe over te gaan. Ds. Muller betreurt dit, omdat hij vreest dat zo ook andere praktijken die in de breedte van de kerk worden afgewezen, doorgang kunnen vinden. Hij noemt als voorbeeld het opdragen in plaats van het dopen van kinderen en het toelaten van doopleden aan het Heilig Avondmaal.
Het ledental van de Nederlands Gereformeerde Kerk nam licht af: van 33.008 in 2015 naar 32.925 vorig jaar. Uit andere kerkverbanden kwamen 566 leden en doopleden over, terwijl 489 mensen overgingen van de NGK naar een andere kerk. Daarnaast verlieten 315 mensen de NGK zonder zich aan te sluiten bij een andere kerk.
