De verwachting is dat Biden zal proberen de tegenstellingen in de Amerikaanse samenleving te overbruggen. Dat is ook wel nodig want het land is enorm verdeeld. Biden kreeg weliswaar 4 miljoen stemmen meer dan Trump, maar dat betekent wel dat er een enorme groep is die de Republikeinse kandidaat steunde. Biden zal zich realiseren dat het bepaald niet zal meevallen om hun vertrouwen te winnen.

Positief is dat Biden in zijn toespraak de hand naar het Trumpkamp uitstak en begrip toonde voor de grote teleurstelling die daar leeft. Maar met die invoelende woorden is hij er zeker niet. Van groot belang is de agenda die hij heeft. Alleen wanneer hij in zijn beleid toont rekening te houden met de wensen en gevoelens van de verslagen Republikeinen kan op de lange duur wellicht bij hen vertrouwen groeien.

Bij de uitvoering van zijn voornemens komt Biden grote hobbels tegen. Om er enkele te noemen: de coronacrisis, de economische malaise die uit de pandemie voortkomt, de raciale spanningen, de zorgen over het klimaat en de handelsoorlog met China. Met elkaar vormen ze een bijna onmenselijke opgave.

Daarbij heeft Biden te laveren tussen de progressieve factie binnen zijn eigen partij die duidelijk een linksere koers wil en de Republikeinen, die waarschijnlijk in de Senaat hun meerderheid behouden. Het is voor hem een reëel risico dat hij tussen beide partijen gemangeld wordt en dus geen daadkrachtig beleid kan voeren.

Maar gesteld dat Biden wel tot daden komt, dan is het maar de vraag of hij de conservatieve Amerikanen –de grootste groep van de Republikeinen– kan overtuigen. Ook al profileert Biden zich als een gematigd Democraat, op wezenlijke punten is hij duidelijk progressief. Vooral als het gaat om zaken als abortus en de lhbt-emancipatie wil hij een libertijns beleid voeren. Daarmee vervreemdt hij een belangrijke groep Amerikanen van zich.

In de achterliggende jaren was veel op president Trump aan te merken. Zijn vaak egocentrische optreden en zijn weinig doordachte uitspraken schaadden het aanzien van het presidentiële ambt van Amerika in de wereld. Geregeld wakkerde hij de tegenstellingen in de samenleving aan. Maar hoe paradoxaal het ook was, hij spande zich in voor belangrijke waarden zoals de beschermwaardigheid van het leven en het belang van godsdienst- en onderwijsvrijheid. Daarnaast probeerde hij de oprukkende genderideologie de kop in te drukken en kwam hij op voor de belangen van Israël. Juist op deze wezenlijke terreinen lijkt Biden de bakens te willen verzetten. Dan gaat er een wissel om. En dat tempert voor christenen in belangrijke mate de hoop die velen nu uitspreken.