Zorgvrager zoekt copiloot om samen levensreis te maken
In de gehandicaptenzorg is werkplezier vooral het gevolg van een blij gezicht, boeiende activiteiten en een collega die waardering voor een teamgenoot uitspreekt.
Het artikel over het personeelstekort in de reformatorische gehandicaptenzorg (RD 19-10) heeft tongen losgemaakt, pennen in beweging gebracht, harten geraakt en voor gevouwen handen gezorgd. Dit maken we op uit gevoerde gesprekken en verschillende reacties in het RD. Zorgen worden gedeeld, analyses van mogelijke oorzaken worden gemaakt en welgemeende suggesties worden gegeven.
Zo’n suggestie ligt verscholen in een vraag die gesteld wordt in een hoofdredactioneel commentaar: „Jongeren willen nu F-16-piloot, chirurg of fysiotherapeut worden, maar waarom geen zorgondersteuner, verpleegkundige of activiteitenbegeleider?” (RD 22-10). Dit kan liggen aan het imagoprobleem van de gehandicaptenzorg, dat mogelijk wordt veroorzaakt door een verkeerd beeld van het werk van een begeleider; het zou geen uitdagende baan zijn.
Doorstart
Niettemin kan er een link gelegd worden met het werk in een cockpit. Zorgvragers zijn op zoek naar een ”copiloot”, iemand die naast hen zit om een reis mee te maken. Een levensreis.
Zeker, er is verschil. Als copiloot van een zorgvrager zul je de snelheid en hoogte van een F-16 niet bereiken, maar je reisdoel ligt wel verder. De samenwerking is intenser en je vervoert geen bommen maar talenten. De copiloot van de zorgvrager kent de zorgvrager door en door. Je reist samen.
Bij Adullam spreken we vanuit de ASBM-begeleidingsfilosofie ”Samen 100”. Samen met de zorgvrager bepaal je de reis op basis van de behoeften en talenten van de zorgvrager. Soms zit de zorgvrager achter de stuurknuppel en geeft de copiloot slechts een paar aanwijzingen, soms zijn de verantwoordelijkheden anders verdeeld. En als het spannend wordt? Dan maak je met elkaar een noodlanding, met het vertrouwen dat een doorstart later weer mogelijk is. Is dat geen uitdaging?
In een van de reacties werd aangegeven dat de reformatorische zorginstellingen meer moeten doen om aantrekkelijke werkgevers te zijn (RD 2-11). Eens, daar kun je nooit genoeg aan doen. Graag willen wij laten zien hoe we hieraan invulling geven. Waar andere zorgorganisaties de leidinggevenden wegbezuinigden, heeft Adullam gekozen voor meewerkende teamleiders. Betekenisvolle nabijheid aan onze medewerkers bieden, staat centraal.
Wij investeren in een ”vitaal team”. Dit betekent dat talenten van medewerkers worden benut, dat ze meedenken over de inhoud van het werk en invloed hebben op de speerpunten voor de komende periode. Investeren in persoonlijke ontwikkeling en teamontwikkeling staat bij ons hoog op de agenda. Ons ontwikkel- en opleidingsbudget stijgt ver boven de sectornormen uit. Hierdoor is Adullam een aantrekkelijke werkgever voor medewerkers die graag in zichzelf investeren ten behoeve van de ander.
Met vertegenwoordigers van zorgkantoren spraken we op onze locatie Kroonheim over ons jaarlijkse kwaliteitsrapport. We deelden onze bezorgdheid over het personeelstekort. Daarentegen konden we ook laten zien welke inspanningen we verrichten voor het werven van nieuwe medewerkers. Zo werken we goed samen met het Hoornbeeck College, door studenten een jaar lang op een Adullamlocatie les en werkervaring te bieden (het zogenaamde ”Gildeleren”). Afgelopen jaar koos het merendeel van de vijftien studenten voor werken bij Adullam. „Wat jullie schrijven en wat wij hier zien, komt met elkaar overeen. Hier wordt professioneel en vanuit het hart gewerkt”, reageerde het zorgkantoor na een rondleiding door Gildestudenten.
Waardering
In de achterliggende week waren we samen met vijftig collega’s in gesprek over werkplezier. Wat is daarvoor nodig? Salaris, invloed op werktijden, scholingsmogelijkheden? Opmerkelijk genoeg werden deze redenen niet genoemd. Daarentegen bleken vooral een blij gezicht, boeiende activiteiten en een collega die waardering voor een teamgenoot uitspreekt voor werkplezier te zorgen.
Natuurlijk is een goede financiële waardering ook nodig. Wij zijn blij dat de cao-onderhandelingen van de voorbije week hebben geleid tot salarisverhoging. Een duidelijk signaal dat het werken in de gehandicaptenzorg ook een financiële waardering verdient.
Adullam staat open voor ideeën om het personeelstekort duurzaam op te lossen. Door de vele reacties weten we ons gesteund. Laten we elkaar daarom opzoeken voor een gezamenlijke aanpak.
De auteurs zijn werkzaam bij Stichting Zorg Adullam. Bart van Kleef als manager Kwaliteit en Organisatie, Ada van Lagen als senior HR adviseur.
