Kast geeft briefkaart van net na de oorlog prijs
Brian van den Berk blijft naarstig zoeken. Hij vond in een secretaire een briefkaart uit 1945, gericht aan een familie uit Apeldoorn. Sindsdien speurt hij naar de nabestaanden van de familie. „Ze verdienen het om de briefkaart in hun bezit te krijgen.”
Op 22 oktober was Brian van den Berk uit het Zeeuws-Vlaamse Graauw wat aan het rommelen in een oude schrijfkast die hij jaren geleden van vrienden uit de Achterhoek kreeg. Hij wilde de secretaire overschilderen. Toen hij er wat onderdelen uit haalde kwam er opeens een oude briefkaart te voorschijn. Deze was gedateerd 15 mei 1945, vlak na de oorlog. In een gelijkmatig handschrift deed tante Marie uit Enschede de hartelijke groeten. Ook vroeg zij nadrukkelijk hoe het met Anton ging. Ze hoopte vurig dat hij weer veilig thuis was.
Zoiets vind je niet elke dag.
„Dat klopt. De kaart fascineerde mij meteen. Deze was gericht aan de familie A. van de Kraats op de Patrijsweg 25 in Apeldoorn. Ik heb mijn vondst op Facebook vermeld en mijn bericht werd in totaal 12.000 keer gedeeld. Uiteindelijk kwam ik in contact met een vrouw uit Nunspeet die beweerde dat zij een nabestaande was van Anton van de Kraats. Hij zou een beroepsmilitair zijn geweest, als kanonnier in dienst van het KNIL in Nederlands-Indië. Anton had volgens haar in een jappenkamp gezeten. Hij zou er nog levend uit zijn gekomen, maar overleed kort daarna op 36-jarige leeftijd.”
Toch heeft u de kaart niet aan haar gegeven.
„In de briefkaart wordt er gesproken over Borkum of Bochum, in Duitsland. Anton zou daar hebben verbleven. In Borkum zat eertijds een interneringskamp. Maar volgens de vrouw uit Nunspeet was haar Anton nooit in Borkum geweest. Hij werd in maart 1942 in Nederlands-Indië gevangengenomen door de Japanse bezetter en zat nadien in twee verschillende jappenkampen. Mijn zoektocht gaat dus nog even door.”
Waarom wilt u de kaart zo graag aan de nabestaanden geven?
„De tekst op de kaart raakte me. Het zijn lieve, aandoenlijke woorden. Er zijn zo veel families over de hele wereld met een eigen verhaal over de oorlog. Misschien weten de nabestaanden van deze Anton niet eens hoe het met hem is afgelopen. Daarom wil ik hen graag vinden. Zij zijn de rechtmatige eigenaar van de briefkaart. Mocht dat niet lukken, dan wil ik de kaart graag zelf houden, ik heb dan een mooi, klein stukje geschiedenis in mijn bezit.”
Krijgt u hulp bij uw zoektocht?
„Afgezien van Facebookgebruikers die mijn bericht deelden, krijg ik ook steun van twee vrouwen die zich met stamboomonderzoek bezighouden. Deze zoektocht móét een succes worden.”
In de schijnwerpers: rubriek voor opmerkelijk regionaal nieuws