De opzienbarende beelden die de Britse prof. dr. Stuart Campbell presenteerde, bewijzen eens temeer dat met abortus „een kind wordt vermoord”, zegt Dorenbos. Afgelopen week nog protesteerde hij in Den Haag tegen de abortuspraktijk in Nederland. „Wetenschappers en abortusartsen geven knarsetandend toe dat er leven wordt gedood.”Dorenbos hoopt vurig dat de foetusbeelden die Campbell maakte, een doorbraak forceren die uiteindelijk leidt tot afschaffing van abortus. Hij maakt een vergelijking met de afschaffing van de slavernij. „Het boek ”De negerhut van oom Tom” heeft de discussie over de afschaffing van de slavenarbeid verhevigd. Zo kunnen deze beelden mensen het besef bijbrengen dat abortus moord is. Ook boeken van schrijvers zoals Francine Rivers en Lynn Austin, waarin tegen abortus wordt geprotesteerd, kunnen daartoe bijdragen. Tegenstanders van slavernij werden aanvankelijk als een stelletje fanaten gezien, maar bereikten uiteindelijk hun doel. Ik hoop dat het met abortus net zo gaat. Wat dat betreft ben ik blij dat de Britse premier Blair openstaat voor een discussie over het abortusbeleid.”

Slapheid

Dorenbos noemt het hoopgevend dat het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg recent er niet uit kwam toen het wilde beschrijven bij welke leeftijd er bij een ongeboren vrucht sprake is van menselijk leven. „Dat betekent dus dat in de toekomst de mogelijkheid bestaat dat ongeboren leven juridische bescherming krijgt. Nu staat het in het Wetboek van Strafrecht dat moord strafbaar is. Die bepaling zou ook moeten gelden voor leven in de moederschoot.”

Meer dan ooit zullen christenen protest moeten aantekenen tegen de abortuspraktijk, beklemtoont Dorenbos. „De Heere God komt met Zijn oordelen als er kinderen worden vermoord. Bijbelgetrouw Nederland mag afschaffing van abortus niet als een gepasseerd station zien. De slapheid moet rigoureus veranderen. Op dogmatisch terrein doen we van alles. Pagina 2 van het RD staat er vol mee. Maar op ethisch gebied moeten we meer bewerkstelligen. Laten kerken, dominees en christenjuristen in actie komen én in gebed gaan.”

Dat Campbell verlaging van de grens naar twaalf weken bepleit, betekent nog altijd dat er leven in de moederschoot wordt gedood, tekent Dorenbos aan. „Een foetus van acht weken oud maakt al allerlei bewegingen, zo bewijzen de nieuwste technieken. Dan dood je ook een kind.”

Verbaasd

Dorenbos is niet de enige die geraakt werd door de beelden van Campbell. Woordvoerder Georgette Ledegang van de Vereniging ter Bescherming van het Ongeboren Kind (VBOK) hoopt dat de fragmenten „veel mensen aan het denken zullen zetten.” Op voorlichtingsbijeenkomsten merkt ze dat foto’s vaak meer zeggen dan duizend woorden. „Mensen zijn verbaasd over de beelden van een foetus van bijvoorbeeld twintig weken.”

De VBOK-woordvoerder is blij dat staatssecretaris Ross (Volksgezondheid, CDA) heeft aangekondigd de bevindingen van de Britse geleerde te betrekken in de evaluatie van de abortuswet. Ledegang juicht het toe dat Campbell een pleidooi voert om de abortusgrens te leggen bij de twaalfde week van de zwangerschap. „Daarmee zou het aantal abortussen verminderen.” Anderzijds blijft ook een abortus bij twaalf weken een „afbreking van de zwangerschap”, tekent ze aan.

Echt mensje

Prof. dr. ir. H. Jochemsen van het Lindeboom Instituut voor christelijke ethiek in Ede denkt dat het zien van de beelden vrouwen die abortus overwegen kan beïnvloeden bij het maken van een keuze. „Het kan menige abortus voorkomen. Vrouwen zien dan dat een foetus een echt mensje in ontwikkeling is en dat het niet om een onnozel klompje cellen gaat.”

Positief is dat er meer discussie mogelijk is over abortus, signaleert Jochemsen. „Het is een goede zaak dat er vragen worden gesteld bij de vrije abortuspraktijk. Op het ministerie van Volksgezondheid onder staatssecretaris Ross waait een andere wind. Dat zie je bijvoorbeeld aan de beperkingen die de abortusboot krijgt opgelegd.”

Wel moet bedacht worden dat de Britse professor Campbell een „gevaarlijke redeneertrant” aan de dag legt, waarschuwt Jochemsen. „Hij beoordeelt het menszijn van een foetus aan de hand van bepaalde eigenschappen, zoals lachen en lopen. Dat is een verkeerd uitgangspunt. In die optiek zou je ook tot de conclusie kunnen komen dat een ernstig gehandicapte geen menswaardig bestaan heeft, omdat hij niet in staat is tot bepaalde gedragingen. Op grond van onze bijbelse principes ontstaat voor ons bij de bevruchting het menselijk leven.”

Recente ontwikkelingen in Engeland stemmen Jochemsen echter weer somber. Groot-Brittannië heeft afgelopen woensdag voor het eerst een vergunning uitgereikt om menselijke embryo’s te kloneren voor medisch onderzoek. „Daarmee wordt de beschermwaardigheid van het menselijk leven aangetast. Er is in Engeland sprake van een merkwaardige ontwikkeling. Aan de ene kant wil premier Blair discussie over de abortuspraktijk, aan de andere kant mogen menselijke embryo’s worden gekloneerd. Dat heeft iets ongerijmds.”

Individuele afweging

Voor Stisan, de koepelorganisatie waarbij negen van de zeventien Nederlandse abortusklinieken zijn aangesloten, is halvering van de wettelijk toegestane abortustermijn „op geen enkele manier aan de orde”, stelt woordvoerster Grete Wijte. „In 2001 hebben we ook al eens een discussie gevoerd over de grenzen. We zijn net als toen van mening is dat er geen redenen zijn om af te wijken van de algemeen aanvaarde en wettelijk vastgelegde grens van 24 weken zwangerschapsduur. Dat komt in de praktijk neer op 21 weken en vijf dagen.”

Stisan streeft blijkens haar doelstelling naar een „goede beeldvorming” over abortus. Een echo kan daarbij behulpzaam zijn. Is het geen goed idee om vrouwen voorafgaand aan een abortus eerst een echo van hun kind te laten zien? Wijte: „Alle vrouwen die dat willen, kunnen een echo van hun kind bekijken. Als ze dat niet willen, gebeurt het niet. Dat is een volstrekt individuele afweging. Er wordt niet geregistreerd hoe vaak vrouwen om zo’n echo vragen.”

Daaruit mag volgens Wijte worden afgeleid dat de echoapparatuur zodanig staat opgesteld dat vrouwen op de onderzoekstafel niet automatisch op het scherm kunnen kijken naar hun kind. „Maar als ze dat wensen, kan het.”