Met nog ongeveer een maand te gaan tot de Provinciale Statenverkiezingen tonen de lijsttrekkers van de drie christelijke partijen weinig profileringsdrang. Grondig verdiept in elkaars verkiezingsprogramma hebben Adri Bom-Lemstra (CDA), Jacco Schonewille (ChristenUnie) en Nico de Jager (SGP) zich evenmin.

„We staan vaak met de neus dezelfde kant op”, zegt Bom-Lemstra. Volgens de CDA’er is er slechts sprake van „nuanceverschillen.” Ook Schonewille en De Jager zien geen belangrijke verschillen op provinciaal niveau.

Hoe de lijsttrekkers zouden reageren als een kiezer hen op straat hierop bevraagt? De Jager: „Dan ga ik uit van de kracht van ons eigen verhaal; ik ga me niet afzetten tegen anderen. Zonder er een waardeoordeel over te geven, is de interpretatie van de Bijbel als absolute norm bij de CU wel iets anders, en minder bij het CDA.”

Schonewille ziet geen principieel onderscheid tussen CU en SGP op provinciaal niveau. De partijen werken als één fractie, maar doen afzonderlijk mee aan de verkiezingen. Met het CDA ziet de CU’er wel belangrijke verschillen. „Die partij heeft toch een andere signatuur en is minder consistent.”

Een van de punten waar de christelijke partijen anders in staan, is natuurbeleid. Voor de CU is de leefbaarheid in Zuid-Holland een belangrijk thema. De partij wil het groen in de provincie behouden, ook al kan de infrastructuur daardoor niet worden uitgebreid. Ook is de partij in sommige gevallen bereid landbouwgrond „terug te geven aan de natuur.” Het CDA is het met dat laatste gedeeltelijk eens. „We moeten geen grond van boeren gaan afpakken, maar waar mogelijk moeten we het stimuleren dat boeren hun land ook voor natuurdoelstellingen zoals meer weidevogels gebruiken.”

De SGP kiest een andere koers. De Jager: „Natuurbehoud is voor ons heel belangrijk, maar we moeten de agrarische sector hier niet mee belasten.” De SGP-campagne richt zich dan ook onder andere op meer aandacht en steun voor boeren.

Emancipatie

Een ander onderwerp waarover de partijen het oneens zijn, is extra geld voor emancipatie van seksuele minderheden, zo blijkt uit de StemWijzer. De SGP is hiertegen; CDA en CU zijn voor. Volgens Bom-Lemstra leeft het thema steeds meer in ”regenboogprovincie” Zuid-Holland.

Maar volgens Schonewille speelt het punt op provinciaal niveau nauwelijks. Zijn positieve reactie op de stelling verklaart hij door de algemene aandacht van zijn partij voor kwetsbare groepen. „Bij alle andere minderheidsgroepen ben ik daar ook voor. We willen gewoon geen discriminatie.”

De Jager is het daarmee eens. Hij vindt echter dat minderheden al voldoende worden beschermd. Volgens de SGP’er is het onwenselijk om één specifieke groep „die het hardst roept” meer aandacht te geven dan andere groepen.

Een derde discussiepunt is het verstrekken van subsidies aan mensen met lage inkomens om hun huis te verduurzamen, bijvoorbeeld door het dak te isoleren, of zonnepanelen te plaatsen. De SGP wil het financiële beleid sober houden, en stelt dat inkomenspolitiek geen provincietaak is. Tegen stimulering van verduurzaming wil de partij zich op voorhand echter niet uitspreken.

Volgens Bom-Lemstra is er niet te ontkomen aan het helpen van mensen met lage inkomens. „De energietransitie is een gezamenlijke kwestie, dus er moet een gezamenlijk antwoord op komen.” Desondanks noemt ze de zorgen van de SGP terecht.

Klein budget

Schonewille vindt ook dat mensen met een klein budget steun moeten krijgen. „Misschien willen wij iets verder gaan dan de SGP in het compenseren van kwetsbaren.”

Alle drie de partijen geven aan dat energie en klimaat tot de belangrijkste verkiezingsthema’s behoren. Grote verschillen zijn er op deze onderwerpen echter weinig. De partijen leggen iets andere accenten op punten zoals het sluiten van kolencentrales, de bouw van een kerncentrale en extra windmolens, maar zodra het over concrete standpunten gaat, blijken de verschillen kleiner dan aanvankelijk lijkt.

Dit is het tweede deel in een serie over hete hangijzers in de provincie. Dinsdag: Utrecht.