Gebed voor Pakistan blijft nodig
Met de vrijspraak van de christin Asia Bibi door het Pakistaanse hooggerechtshof lijkt er een einde te komen aan een beschamende affaire. Beschamend omdat het na vele rechtszaken, en even vaak uitstel daarvan, negen jaar duurde voordat het hooggerechtshof tot dit oordeel moest komen. En dat terwijl Bibi al die jaren onschuldig in de cel zat. Beschamend ook omdat er zonder internationale aandacht voor de kwestie mogelijk nooit een uitspraak van het hooggerechtshof gekomen zou zijn. En beschamend omdat de kwestie-Bibi in Pakistan slechts het topje van de ijsberg vormt. Er zitten nog meer ‘Asia Bibi’s’ opgesloten in Pakistaanse cellen.
Religieuze minderheden, of het nu christenen, hindoes, sikhs, ahmadi- of sjiitische moslims zijn, zitten in Pakistan als groep sowieso in de hoek waar de klappen vallen. Het land slaagt er niet in om deze groepen te beschermen. Dat concludeerde Uscirf, de Amerikaanse waakhond op het gebied van godsdienstvrijheid, dit jaar. De organisatie stelt dat er in Pakistan sprake is van systematische schending van de vrijheid van godsdienst. Bovendien worden de beruchte blasfemiewetten in het land op grote schaal misbruikt om religieuze minderheden het zwijgen op te leggen.
Nu er juridisch gezien geen beletselen meer zijn voor de vrijlating van Asia Bibi, houden christenen in Pakistan de adem in. Zal Bibi werkelijk op korte termijn vrijkomen? Of weten moslimradicalen op het laatste moment nog op politieke of gewelddadige wijze te voorkomen dat Bibi herenigd wordt met haar man en kinderen? De spanning is wat dat betreft voelbaar. Onmiddellijke vrijlating van Bibi kan tot een geweldsexplosie leiden na het vrijdaggebed in de moskeeën. Maar als het niet tot vrijlating komt, zal dat het aanzien van Pakistan internationaal geen goed doen.
Hoewel het goed nieuws is dat de veroordeling van Asia Bibi van tafel is, blijft er nog genoeg reden tot zorg over als het gaat om de situatie van christenen in Pakistan. Het is afwachten of zij de komende dagen ontkomen aan geweldsuitbarstingen. Bovendien is het de vraag of er door het oordeel van het hooggerechtshof structureel iets verbetert aan de positie van christenen. Er is nog geen zicht op het afschaffen van de blasfemiewetten in Pakistan. In dat opzicht hebben jaren van stille diplomatie vanuit het Westen richting Pakistan geen vruchten afgeworpen.
In negen jaar tijd groeide Asia Bibi uit tot een icoon van de vervolgde kerk in Pakistan. Wereldwijd is al die jaren voor haar vrijlating gebeden. Talloze christenen hebben zich ingezet voor de verbetering van de positie van haar en haar familie. Dat de vrijlating van Bibi nu in zicht is, is in dat opzicht dan ook gebedsverhoring.
Toch blijft er genoeg reden om de situatie van christenen in Pakistan in onze gebeden te blijven gedenken. De situatie lijkt in sommige opzichten uitzichtloos. Maar in die nood mogen christenen omhoog zien en het verwachten van Hem Die alle dingen bestuurt.
