Nog niet klaar voor een slimme meter. En ook niet voor een betaal-app
Volgende week wordt in onze woning een zogeheten ”slimme meter” geïnstalleerd. Of misschien moet ik zeggen: dat was oorspronkelijk de bedoeling.
Natuurlijk wist ik dat het eraan zat te komen. In onze vakantiewoning is anderhalf jaar geleden de ouderwetse elektriciteitsmeter reeds vervangen door een geavanceerd exemplaar. Dat heeft als voordeel dat wij niet langer twee uur in de auto hoeven te zitten om handmatig de meterstand te noteren omdat die automatisch kan worden uitgelezen. Ook kan ik nu via internet precies zien of huurders bovengemiddeld veel stroom gebruiken en desgewenst het voorschotbedrag aanpassen.
Dat laat zien dat ik niet iemand ben die koppig weigert mee te buigen met de vooruitgang en star vasthoudt aan oude technieken en gebruiken. Vroeger schreef ik columns op een personal computer waarna ik de tekst op een diskette overschreef en deze afgaf op de burelen van het betreffende medium. Nu gaat dat met één druk op de knop en in een fractie van een seconde. Het bakbeest op mijn bureau is ook allang vervangen door een laptop die de keukentafel transformeert in een kantoor.
Tegelijk stuit het me tegen de borst als bepaalde technieken worden opgedrongen en ik genoodzaakt ben om afscheid te nemen van handelingen waar ik net aan gewend ben geraakt. Zo krijg ik voortdurend van mijn bank te horen dat ik beslist die handige betaal-app moet installeren op mijn smartphone, terwijl ik zelf zeer tevreden ben over de huidige manier van internetbankieren en dat ook niet ervaar als traag of onveilig.
Dus toen ik een brief ontving met daarin de mededeling dat er op die en die datum een slimme meter zou worden geïnstalleerd, sloeg mij de schrik om het hart. Dat wordt nog weleens vergeten door jongere mensen die op kantoor het zoveelste toekomstplan schetsen: dat oudere medeburgers soms geen zin hebben in gedoe, angstig worden van de zoveelste verandering die zich aandient.
Daar komt bij dat wij de stoppenkast recentelijk hebben laten vervangen door een nieuw exemplaar omdat de aardlekschakelaar defect was, en we deze meteen hebben laten uitbreiden met een extra groep. Er is onlangs dus al iemand aan het werk geweest in dezelfde ruimte en dat was voor dit jaar genoeg rompslomp en overlast. Wellicht is dat niet rationeel, maar ik voel me er wel bij als ik elk jaar slechts één reparatie of renovatie laat uitvoeren.
Ergens in diezelfde brief stond echter dat je die nieuwe slimme meter ook kunt weigeren. Daarmee loop je als consument wel het risico dat je er op een later moment in de tijd extra voor moet betalen als je hem alsnog wenst. De kosten daarvan (maximaal 72,50 euro) zijn echter niet van dien aard dat ik me daardoor laat afschrikken. Ook niet toen ik las dat het voordelige dag- en nachttarief straks alleen nog geldt voor mensen met een slimme meter.
In de nabije toekomst wordt een slimme meter waarschijnlijk wettelijk verplicht, onlosmakelijk verbonden met de energietransitie. Wellicht ben ik er dan zelf ook helemaal klaar voor en ben ik tegen die tijd ook zo gewend aan die handige betaal-app van mijn bank dat ik voor geen goud meer terug zou willen naar de oude situatie.
De auteur is schrijver en publicist. Reageren? hormann@refdag.nl