Nadat hij Faber had doodgestoken, verplaatste hij enkele keren haar stoffelijk overschot. Eerst vlakbij de plek waar ze stierf maar omdat hij dacht dat ze daar gevonden zou worden, ging hij naar Zeewolde. Die plaats kende hij goed. Hij verkende daar een plek en groef een kuil. Hij haalde het lichaam van zijn slachtoffer op met de auto van zijn moeder, zo heeft hij verklaard. Hij maakte de auto schoon maar er is toch bloed gevonden van Faber.

Haar spullen gooide hij deels weg in een container bij de kliniek. Een T-shirt en rugzak verspreidde hij in de omgeving. Waarom hij dat deed, weet hij niet. Haar fiets gooide hij in een vijver.

Op de vraag van de rechtbank aan de verdachte wat het met hem deed om het lichaam een paar keer te verplaatsen, zei hij dat dat moeilijk is om uit te leggen. ,Verschrikkelijk. Er gaat van alles door je heen, dat je gepakt wordt, voor de nabestaanden.’’

Op computers die P. gebruikte, zijn zoektermen gevonden zoals ‘hoe maak je iemand dood, verschillende manieren van executies, hoe vermoord ik mijn vriendin’. Dat gebeurde voor 29 september, de dag dat hij Faber ombracht. Na die datum is informatie opgezocht over hoe lang DNA goed blijft in de regen, seks met een lijk, en regels voor paspoorten voor andere landen. P. ontkent dat hij al die zoektermen zelf intikte.

Ook had hij zelfmoordgedachten. Die heeft hij nog steeds, vertelde hij, maar hij krijgt er medicijnen voor.