De verdachte bevestigde maandag voor de rechtbank verklaringen die hij eerder had afgelegd. De 28-jarige P., bleek gezicht, lichte blouse en vale spijkerbroek, antwoordde redelijk uitgebreid op vragen, soms een beetje geïrriteerd als hij zei het niet te weten.

Faber raakte 29 september vermist tijdens een fietstocht in de bossen bij Zeist en werd twee weken later gevonden, begraven bij een bos in Zeewolde. De verdachte was toen al gearresteerd, nadat er DNA op de gevonden jas van Faber was ontdekt. P. zat een eerdere straf uit in een kliniek in Den Dolder. Het OM beschuldigt hem nu van moord, verkrachting en ontvoering.

De rechters namen de aanloop naar zijn daden door, om erachter te komen wat er precies is gebeurd en of hij dit vooraf had gepland. Zo stond zijn mobieltje urenlang uit, had hij een gereedschapstas bij zich en had hij gelogen dat hij naar de verjaardag van zijn moeder ging. Het mes en het mobieltje zijn niet teruggevonden.

Volgens P. zelf was er geen plan en geen bedoeling. Hij kwam Faber naar eigen zeggen tegen toen zij tegen elkaar aanreden bij een kruising in het bos. Hij ontkende dat hij haar had opgewacht of lastig viel. Toen zij de politie wilde bellen, nam hij haar mee het bos in en verkrachtte haar. Daarna dwong hij haar op de scooter mee te gaan. Bij de vliegbasis tilde hij haar over een hek heen, aldus P.

Toen zij tegenstribbelde en om hulp riep pakte hij haar van achteren beet en maakte snijbewegingen bij haar keel, volgens P. om haar af te schrikken. Uit onderzoek blijkt dat Faber stierf door steekwonden in haar keel en hals. Ook had ze zeer zware verwondingen aan haar armen en benen. P. kon niet verklaren hoe die zijn ontstaan. Hij zei tegen de rechter dat hij fouten heeft gemaakt en daar 100 procent verantwoordelijk voor is. „Anne deed niets fout.”

„Weet ik niet.” „Daar heb ik niet over nagedacht.” „Dat zou kunnen.” Michael P. geeft snel antwoord op de vragen die de rechter en de officier van justitie hem maandag stellen in de rechtbank in Utrecht. Zeker als het om vragen gaat waarom hij bepaalde dingen heeft gedaan, weet P. het niet meer.

Als de officier van justitie hem voorhoudt dat hij nu voor de zoveelste keer zegt dat hij geen idee heeft, raakt hij flink geïrriteerd.

Waarom kocht hij chloor, waarom trok hij een mes, waarom verkrachtte hij Faber, ondanks dat hij had verteld dat hij zich zo schaamde over de eerdere verkrachtingen waar hij voor was veroordeeld. De 28-jarige P., onlangs vader geworden van een dochter, wist het allemaal niet meer, of hij had er naar eigen zeggen niet goed over nagedacht.

Uit getuigenverklaringen van mensen die P. van vroeger kennen of mensen die met hem in de gevangenis hebben gezeten, komt een beeld naar voren van iemand met twee gezichten die snel agressief wordt. Iemand die hem van vroeger uit Zeewolde kende, vertelde dat iedereen daar P. kende. „Hij was knettergek.” Ook is hij „dom” genoemd. „Een normaal gesprek is nauwelijks met hem te voeren”, aldus een getuige.

Volgens getuigen maakte hij geregeld toespelingen op nieuwe verkrachtingen. „Als ik de kans krijg, trek ik er eentje van de fiets”, zou hij hebben gezegd.

P. ontkent veel van de dingen die over hem gezegd werden. Hij noemt ze uit zijn verband gerukt, of hij zegt dat het om een geintje ging. Ook ontkent hij dat hij mensen kent die dingen over hem hadden gezegd. Hij erkent wel dat hij agressief kan worden als hij boos is. Hij wordt bijvoorbeeld boos „van onrecht”.

Michael P. staat open voor tbs. Dat zei hij maandag tegen de rechter. Deskundigen die de man hebben onderzocht, komen niet tot een eenduidig oordeel over de geestelijke gesteldheid van de 28-jarige, maar een van de adviezen aan de rechtbank is tbs met dwangverpleging.

Bij een eerdere veroordeling van P. verzette hij zich nog hevig tegen tbs, hij weigerde toen mee te werken aan psychisch onderzoek.

De rechtbank in Utrecht heeft twee dagen uitgetrokken voor de zaak.