De hervormde gemeente (behorend tot de PKN) had gezegd dat met ingang van 1 juli het kerkgebouw niet meer gezamenlijk gebruikt zou mogen worden. De Nederlandse hervormde gemeente (in hersteld verband) had daarop een kort geding aangespannen omdat zij wil dat de afspraken gecontinueerd worden. De rechter doet op 15 juli uitspraak.

De advocaten van de Nederlandse hervormde gemeente (in hersteld verband), mr. J. L. Burggraaf en mr. W. H. van Baaren, eisten donderdag voor de kortgedingrechter in Utrecht dat de kerkenraad van de hervormde gemeente van Middelharnis de al voor 1 mei gemaakte afspraken over deling van het kerk- en het verenigingsgebouw zou nakomen. Die afspraken zijn volgens mr. Van Baaren gemaakt in afwachting van de uitkomst van de fundamentele juridische discussie om een werkbare situatie op plaatselijk niveau te creëren. „Die werkbare situatie bestond er in Middelharnis aanvankelijk zonder twijfel, totdat de commissie van bijzondere zorg haar bijzondere zorg ging laten blijken. Een vreedzame situatie werd willens en wetens nodeloos in oorlog omgezet”, aldus de advocaat. Hij wees er verder op dat de voor 1 mei gemaakte afspraken rechtsgeldig genomen zijn onder de bepalingen van de hervormde kerkorde van 1951.

Mr. Burggraaf wraakte verder het feit dat de kerkenraad van de hervormde gemeente in Middelharnis nu als argument aanvoert dat er het voorbehoud was gemaakt dat de commissie van bijzondere zorg deze afspraken zou moeten goedkeuren. „De PKN-gemeente gaat hier uit van een verkeerde veronderstelling. Nergens in de overgangsbepalingen staat dat er een preventieve toets van de commissie bestaat.”

Volgens de advocaat van de hervormde gemeente in Middelharnis, mr. G. C. W. van der Feltz, zijn de verhoudingen in hervormd Middelharnis op scherp komen te staan. „De hervormde gemeente heeft daarom geoordeeld dat de beslissing van de commissie van bijzondere zorg, die vandaag aan de orde is, om de Dorpskerk uitsluitend in te zetten voor de voortzetting van de hervormde gemeente, onontkoombaar is. De kerkenraad van de hervormde gemeente heeft zich daarom na intern beraad in zijn geheel achter de voorlopige maatregel gesteld”, aldus Van der Feltz. Volgens hem zijn de mensen „niet toe aan de ontmoetingen op het kerkplein die het onvermijdelijke gevolg zijn van het delen van het gebruik van het kerkgebouw op zondag.”

Volgens hem zijn van de 600 kerkgangers die de Nederlandse hervormde gemeente (in hersteld verband) in Middelharnis telt er „niet meer dan 300” uit Middelharnis afkomstig. De overigen komen uit de omgeving, en dat is een ontwikkeling „waar de hervormde gemeente part noch deel aan heeft.” Hoewel een meerderheid van de kerkenraad besloten heeft zich bij de HNHK te voegen, „houden gedaagden het erop dat 300 van de 2700 leden van de hervormde gemeente de PKN niet in willen, al hebben zij dat niet formeel laten weten.”

De rechter, mevrouw mr. P. S. Elkhuizen-Koopmans, peilde of er de mogelijkheid was dat beide partijen er in onderling overleg alsnog zouden kunnen uitkomen. Mr. Feltz stelde echter dat zijn cliënt geen bezwaar heeft tegen het voortduren van de huidige situatie „voor een aantal weken”, maar dat er wel een duidelijke eindtermijn gesteld moet worden en dat er ook een uitspraak volgt. De rechter concludeerde uiteindelijk dat ze voor die uitspraak twee weken nodig heeft. Tot die tijd moeten de hervormde gemeente en de Nederlandse hervormde gemeente (in hersteld verband) het kerkgebouw blijven delen.