Bekijk het maar, Nokia

Dit moet goed te doen zijn, denk ik op donderdag. Het is mijn bedoeling om tot zaterdag rond te lopen met de Nokia, en mijn iPhone in de kast te leggen. Het zal me veel rust geven, schat ik in. En tijdens loze momenten zal het even wennen zijn dat er op de 3310 niks te beleven valt. Op het spelletje Snake na dan.

Ik voorzie wel een probleem met het lezen van berichten op WhatsApp. Wellicht dat ik op vrijdag een keer mijn simkaart even weer in mijn smartphone moet stoppen om deze berichten te bekijken.

De nano-simkaart uit mijn iPhone blijkt te klein voor de Nokia, maar daar is online snel een oplossing voor gevonden. De donderdag loopt zoals ik verwacht. Ik werk die dag op kantoor achter mijn laptop, en word minder afgeleid door mijn telefoon. Ik word sowieso al bijna nooit gebeld, en de laatst ontvangen sms dateert van de zomervakantie. Sociale media bekijk ik zo nu en dan op mijn laptop. Dit gaat prima.

De vrijdagmorgen verloopt op dezelfde manier. Ik betrap mezelf er af en toe op dat ik de telefoon uit mijn zak haal en even naar het schermpje kijk. Ik ben nog niet helemaal afgekickt. Als ik wat instellingen wil aanpassen, merk ik pas hoezeer ik de bediening via toetsen ontwend ben. Telkens moet ik nadenken welke knop ik in moet drukken. Toen ik een jaar of achttien geleden rondliep met de echte oude 3310 had ik daar totaal geen moeite mee.

Als ik aan het eind van de middag naar een afspraak rijd, begin ik me te ergeren. Het adres staat in mijn agenda, maar daar kan ik nu niet bij. En ook vergat ik totaal dat er geen navigatie op deze telefoon zit. Gelukkig heeft mijn passagier wel een smartphone.

’s Avonds heb ik een overleg, maar hoe laat begint dat ook alweer? Ik doe de simkaart even in mijn iPhone om het te bekijken. En dan kan ik ook meteen even mijn appjes lezen. Niet veel bijzonders gemist.

Tijdens de vergadering wil ik de agenda en notulen opzoeken in mijn mail, maar ook dat lukt niet. Midden in de vergadering word ik gebeld. Gelukkig is het na gebruik van de grote rode knop snel stil. Thuis kan ik het niet laten om even op mijn andere telefoon te kijken of het wellicht dringend was. Ja dus, ik heb dringende appjes en mails van collega’s gemist. De krant van zaterdag is al bijna klaar, mijn antwoord kan niet meer mee.

Ondertussen is de batterij nog bijna net zo vol als op donderdagmorgen. Dat is wel wat anders dan bij de moderne smartphone, die dagelijks aan het infuus ligt.

Nog een dag volhouden. Al smokkelde ik een paar keer, drie dagen moet me toch lukken. Ik ben toch zeker niet verslaafd aan mijn smartphone?

Op zaterdag wil ik boodschappen bestellen via de app van Picnic. Nood breekt wet, dit moet maar even op de iPhone. Als ik dan toch bezig ben, doe ik meteen wat bankzaken via de app van de Rabobank. En voor het plannen van een afspraak heb ik ’m straks toch ook weer nodig. Bekijk het maar, ik laat die felgekleurde koelkast van Nokia voor wat het is. Wellicht is het wat voor me tijdens de zomervakantie. Alleen bereikbaar in geval van nood, maar verder los van elk contact met Nederland. Tijdens een normale werkweek lukt het me niet.

Toch handig, een smartphone

Het is een goed idee, de smartphone een paar dagen inwisselen voor de nieuwe 3310 – een toestel met 2G-internetverbinding. Althans, dat vind ik lange tijd. Als het moment van simkaart omwisselen dichterbij komt, krabbel ik wat terug. Het lijkt me niet handig: een paar dagen geen WhatsApp, geen navigatiesysteem, geen nieuws bij de hand.

Mijn plan is de 3310 te gebruiken van Goede Vrijdag tot en met tweede paasdag. Alleen die zaterdag is een lastige dag. Dan zal ik met m’n vader de voortuin van zus en zwager onder handen nemen en daarvoor moeten we nog wat afspraken maken: hoe laat beginnen we, wat spreken we af, wie regelt wat? WhatsApp is het ideale communicatiemiddel voor dit soort afspraken. Ik besluit de 3310 nog een paar dagen in de kast te laten liggen.

Maandag, tweede paasdag, moet het er toch van komen. De ochtend verloopt prima zonder iPhone. Voor een kerkdienst heb ik geen smartphone nodig. Die middag staat het Gemeentemuseum in Den Haag op het programma, samen met vrouw, zoon, dochter en zus. Aan haar had ik vooraf gemeld dat ik een paar dagen niet per WhatsApp bereikbaar ben: „Bellen kan natuurlijk wel.”

Bij zo’n uitje is een smartphone met internet wel heel handig. Met een 3310 kun je niet veel meer dan bellen en sms’en. Vijftien jaar geleden vond ik dat meer dan voldoende, maar op een maandag als deze is dat toch lastig. Eerst zoek ik via de laptop het adres van het Gemeentemuseum, dan begint de zoektocht naar het navigatiesysteem –bedankt, schoonpa, dat we uw oude exemplaar kregen. Of het zonnig weer is, weet ik niet.

Na een filevertraging van een halfuur –die zie je niet op een ouderwets navigatiesysteem, (meestal) wel op een smartphoneapp– staan we voor de deur van het museum. Aanrader trouwens, voor wie van Piet Mondriaan en De Stijl houdt. Een fatsoenlijk fotootje van de kinderen voor Mondriaans laatste, onvoltooide schilderij ”Victory Boogie Woogie” zit er niet in: de Nokia 3310 heeft een belabberde camera.

Als ik maandagavond op de bank zit, pak ik de iPad erbij. Want een dag zonder smartphone betekent ook dat ik niet op de hoogte ben van het nieuws. Even bijlezen dus. En meteen even wat mailboxen checken. Ook dat gaat niet met de 3310.

Tegelijk bekruipt me een onbehaaglijk gevoel: misschien hebben anderen me geappt en mis ik nu belangrijke informatie. Aan de andere kant: een avond zonder smartphone in de buurt geeft veel minder afleiding. Heerlijk. Tijd voor een boek.

Dinsdagochtend. Vaak is de smartphone m’n wekker – vandaag niet. Vaak meet m’n iPhone de lengte van m’n hardlooprondje – vandaag niet. Meestal luister ik via de smartphone tijdens het lopen een preek, lezing of muziek – vandaag niet. Het Bijbelrooster in de app is vandaag niet bereikbaar. Een ouderwets spelletje Snake is het enige: leuk om te zien hoe Nokia deze game in een nieuw jasje stak.

Als de laptop eenmaal aan staat, mis ik de iPhone amper meer. Dan heb ik mail, nieuws en achtergrondmuziek bij de hand.

Halverwege de middag is dit artikel af. Ik stop de simkaart weer in de smartphone. Net zo handig als ik naar het kraambezoek van een collega navigeer – want waar is het navigatiesysteem ook alweer gebleven? Maar voordat ik wegrijd, eerst even appen naar m’n vrouw dat ik weg ben. Toch handig, zo’n apparaat dat zo veel kan.

De 3310 is terug

De oer-3310 werd gelanceerd in het vierde kwartaal van 2000, als opvolger van de populaire Nokia 3210. De 3310 was minder succesvol dan zijn voorganger, maar er zijn toch 126 miljoen exemplaren van verkocht, waarmee dit een van de meest gebruikte mobiele telefoons is.

In 2017 maakte de 3310 een comeback. Voor 59 dollar krijg je een plattere en lichtere telefoon dan de oude versie. De nieuwe 3310 is voorzien van een kleurenscherm, dat bovendien groter is dan bij de oude versie, en wordt behalve in het klassieke blauw ook in ‘hippe’ kleuren uitgebracht.

Het model is er met 2G- en 3G-internetverbinding. Inmiddels is er ook een 4G-variant aangekondigd, maar die is voorlopig alleen in China te koop.