Kloosters in Limburg
Kloosters zijn zo rooms als de paus en we hebben er dus niets mee. Toch kun je ervan houden, van zo veel devotie en spiritualiteit, van de geur van kaarsen en van wierook, van zusters en broeders in verschoten habijten en vaak op pan- toffels, van al die enorme gebouwen, met kapellen en biechtstoelen, en lang geleden met gaarkeukens en gasthuizen.
Vooral in de provincie Limburg staan er een heleboel, wel zo’n 400. Hoewel, de meeste zijn dicht, afgestoten of verkocht, want zusters en broeders sterven uit. Wat overbleef is in de meeste gevallen een versteende vorm van religieus erfgoed.
Over het Limburgse kloosterleven gaat het boek ”Kloosters in Limburg”. Daarin gaat Frans Q. Hoebens in op vragen als waarom het katholicisme nu juist in Limburg zo veel sporen heeft nagelaten, waarom er nu juist in deze provincie zo veel kloosters en abdijen werden gebouwd. Hij schrijft over gotische en neogotische bouwstijlen, over het rijke roomse leven en de kerkelijke leegloop, zelfs in Limburg, waardoor het religieuze leven bijna doodbloedde, kloostercomplexen leeg kwamen te staan of zelfs ten prooi vielen aan de slopershamer.
Voor dit standaardwerk bracht Hoebens honderden bezoeken aan archieven, bibliotheken, kloosters en heemkundeverenigingen. Hij schrijft heldere teksten, geeft op minutieuze wijze informatie en laat dat vergezeld gaan van mooi beeldmateriaal van pandhoven, begraafplaatsen, glas-in-loodramen, stille kloostertuinen, bibliotheken, internaten en kapellen, missiepaters en ordezusters.
Kleurrijke kloosters in Limburg
Kloosters in Limburg, Frans Q. Hoebens; uitg. Matrijs, Utrecht, 2018; ISBN 978 90 5345 519 7; 396 blz.; € 39,95.